İyi insanların birilerine acıya acıya kendi yaralarını ölesiye kanattıklarını gördüm. Acıdıkları kişilerin onların kanında oyunlar oynadıklarını gördüm, suda oynayan çocuklar gibi.
Hepsinin ondan daha çok sorunu vardı. Ama bu onları daha üstün mü kılıyordu ? İki adam sokakta yürürken birinin kafasına tuğla düştüğünde, yaralanan adamı daha iyi biri mi yapardı bu ? Adamın tek öğrendiği, kafasına tuğla düşmesinin nasıl bir şey olduğuydu. Bu ona olmuştu. Bunu erdeme çevirmek nedendi ?
Düşünebileceğin bütün Kahramanlaştırılmış kişilerin milyonlarca rezalet kopyası var. Ev ve ofis dışında herhangi bir sahnesi olmayan karakterler; hepsi de ekmek parası kazanmak için sıkıcı işlerde çalışırken kişiliklerini geliştirmek zorundalar.
Sanayi cephesinde huzursuzluk, etek uzunlukları, madenler, yemek tarifleri, ekonomi, saç modelleri - tek gözlü fanatik müritleri olan dinler gibi tutkuyla sunuluyordu hepsi de.
Dünya, çok fazla geliyorsun bize.