Boşluk kelimeleri geri vermiyor
Aksisedasından fazla çoğalmıyor sesim
Bir firari yaşıyor ten kafesimde
Akrep ve yelkovanla yüzleşiyorum
Gelecek tacirlerin ümidi yok hakkımda
Bütün pazarları körelten
Bütün tezgahları deviren benim
Bir yağma sonrasının fotoğrafı yüzüm
İçimde gurbetleşen bezirgan ayrılık
Toplanınca bile bir bütün olamıyorum.
Hani yürekleri olmalıydı bütün sözlerin
Hani aykırı güfteler için bestelenmeyecektim
Çıkıp "telgrafın tellerini arşınlıyorum"
Kendini kilitleyen cümleler kuruyorum.
Bugün önceki günlerden daha dün sanki
Yüzgeri ediliyorum gelecek vakitlerden
Bugün önceki günlerden daha da yakın
Savunmasızca sıkıyor ümitler ellerimden