Kirazlı Mescid Sokağı
Yavuz BahadıroğluSözler ve Alıntılar
Cahil bir polis ile Bediüzzaman'ın bir öğrencisin diyaloğu
Siz ne yapmak istiyorsunuz?"
Hep aynı cevabı alıyordu:
"İmanımızı kurtarmak."
"Biz gavur muyuz yahu, Müslüman değil miyiz? Müslüman olmak için ille de Said Kürdi'nin arkasından mı gitmek lazım? Değişik bir maksadınız var bilmiyorum ama bir de sizden duymak istiyorum. Söyleyin ne yapmak istiyorsunuz?"
Aynı soru, aynı cevap:
"Önce kendi imanınızı kurtarmak..."
"Peki kurtardınız diyelim sonra..."
"Kurtuluş reçetemizi başkalarına da ulaştırmak."
"Ne reçetesi yahu, hastalığa ilaç mı yazıyorsunuz?"
"Benziyor asrın getirdiği hastalıklara şüphe ve tereddütlere karşı Kur'an ilacı."
"Şeriatçılık yapıyorsunuz desene şuna?"
"Bu tamamen şeriati nasıl anladığınızda bağlı?"
"Hadi canım. Mugalata bunlar. Herkes nasıl anlıyorsa biz de öyle anlıyoruz. Hırsızın eli kesilir, dörk karı alınır, namaz kılmayanın kafası uçurulur. Böyle şeyler işte."
"Allah Allah! Yani şeriat bu mu?"
"Sus burada soruları ben sorarım, sen de kuzu kuzu cevap verirsin."
"..."
Sayfa 146Kitabı okudu
Beni anlamıyorlar ,anlamak istemiyorlar, oysa ben onları anlamaya çalışıyorum.
Gayrimeşru bir muhabbetin neticesi merhametsiz azap çekmektir!
"Gayrimeşru bir muhabbetin neticesi, merhametsiz azap çekmektir. Kaidesi sırrınca siz fıtratınızdaki Cenâb-ı Hakkın zât ve sıfat esmâsına sarf edilecek muhabbet ve marifet istidadı ve şükür ibadet cihazatını nefsinize ve dünyaya gayrimeşru bir surette sarf ettiğinizden bir istihkar cezasını çekiyorsunuz. Çünkü cenab-ı Hakk'a ait muhabbeti nefsine verdiniz, mahbubunuz olan nefsinizin hadsiz belasını çekiyorsunuz."
Biz kısık sesleriz, minareleri sen ezansız bırakma Allah'ım
Ve ezan on yedi Haziran bin dokuz yüz ellide, on sekiz senelik hicranlı bir ayrılıktan sonra aslına dönüyordu...
Ve ezan gibi ezan duymadan on sekiz yaşına gelmiş gençler, bir sabah Bilâl-i Habeşî ezanıyla uyanıyorlardı.
Uyanıyorlar ve diriliyorlardı.
Sayfa 84Kitabı okudu
De ki: "Kin ve öfkenizle geberin!"
"Şu Kürd'ün defterini artık dürmek lazım. Gözlerimizin önünde lâikliği kemiriyor, ama biz demokrasi filan diye geveleyip el uğuşturuyoruz."
Bakıştılar. Patronu bu kadar kızdıran neydi acaba?
"Yine ne yaptı?" diye sordu yazarlardan biri.
"Daha ne yapacak?" derken masasındaki kitabı havaya kaldırıp yüzlerine doğru salladı, "Menderes'in beyanatlarından yüreklendikçe yüreklenip sonunda yapacağını yaptı işte. İstanbul'daki müridleri vasıtasıyla bu kitabını bastırdı."
Adamlar oturdukları yerden uzanıp kapaktaki yazıyı okudular:
" Risalei Nur Külliyatından Gençlik Rehberi ... Müellifi : Bediüzzaman Said Nursi ..."
Sayfa 131Kitabı okudu
Biz gençleri muasırlaştırıp Avrupalılaştırmak için didinip duruyoruz, o gerici dindarlaştırmaya çalışıyor. Bakın size bir paragraf okuyacağım; diyor ki: 'İman, insanı insan eder. Belki insanı sultan eder. Öyle ise, insanın vazife-i asliyesi, iman ve duadır. Küfür, insanı gayet aciz bir canavar hayvan eder... İnsan bu aleme, ilim ve dua vasıtasıyla tekemmül etmek (olgunlaşmak) için gelmiştir. Mahiyet ve istidat itibariyle herşey ilme bağlıdır. Ve bütün ulum-u
hakikiyenin esası ve madeni ve nuru ve ruhu Marifetullahtır. Ve onun üssü'l-esası da iman-ı billahtır.' Görüyor musunuz, neler söylüyor?"
Odaya bomba düşmüş kadar şaşkındılar. Acaba bu sözlerin neresi tehlikeliydi, neresi devleti batıracak, gençleri harcayacaktı?
Sayfa 133Kitabı okudu
Risale-i Nur'dan
"Eğer iman olmazsa; yahut isyan ile o iman tesir etmezse; hayat, zahiri ve kısacık bir zevk ve lezzetle beraber binler derece o zevk ve lezzetten ziyade elemler, hüzünler, kederler verir...
Eğer iman hayata hayat olsa; o vakit hem geçmiş, hem gelecek zamanlar imanın nuruyla ışıklanır ve vücut bulur...
Hayatın lezzetini ve zevkini isterseniz, hayatınızı iman ile hayatlandırınız ve feraizle zinetlendiriniz ve günahlardan çekinmekle muhafaza ediniz."
Sayfa 176Kitabı okudu