Kan davası dışında yaşayan aileleri hatırlamaya çalıştı, onlarda mutluluğa dair özel bir işaret bulamadı. Hatta bu tehditten korundukları için hayatın değerini pek bilmedikleri ve bu yüzden daha az mutlu oldukları izlenimine kapıldı. Öte yandan, kan davasının girdiği ailelerde günler ve mevsimler sanki bir iç titremesi eşliğinde farklı akıyor, aile fertleri daha güzel görünüyor ve erkeklerini kızlar daha çok beğeniyordu.