Kişisel gelişim-roman tarzında bir kitap Kış Uykusu. Aralara serpiştirilmiş şiirlerle de çok çeşitli bir hal almış. Açıkçası tam hikayeye odaklanmış okurken birden yazarın araya girip okuyuculara seslenmesi çok zayıflatmış kitabı. Bir de birbirlerine "meleğim, prensim" diye seslendiklerinde yada her iki kelimeden biri "seni çok seviyorum" olunca inandırıcılığını yitirdi hikaye. Yer yer cümleler tekrarlanmış. Diyalogların hep 'dedi' diye bitmesi çok acemice olmuş ve okumayı zorlaştırmış. Bazı şiirler zayıf. Kişisel gelişim olarak harika bir kitap olabilirmiş. Sanırım yazarın ikinci kitabı. Üçüncüsünde bu yapıcı eleştirileri göz önüne alır umarım.
Gelelim kitapta beni en şaşırtan hatta sinirlendiren bölüme; Evli Erkekler ve Sevgilileri başlıklı bölümde okuduklarım bende 'ikinci kadın olmaya özendirme, hatta ikinci kadınlara tavsiyeler verme' gibi hisler uyandırdı. Evli erkeklerin sizi adam gibi seveceğinin yazılması, evli erkekleri kendine aşık eden kadınları 'zeki' diye tanımlaması, evli biriyle beraberseniz kıskanmayacaksınız gibi cümleler bende bu hisleri uyandırdı. Yazar hanıma sorduğumda ise 'bir arkadaşımın duygularını yazmak istedim, orada olumsuzluğa dikkat çekiyorum' dedi. Eminim ki olumsuzluğuna dikkat çekmek istediniz ancak kelimelere bunu yansıtamadığınız ve hikaye arasına girdiği için böyle bir algı uyandırıyor yazılanlar.
Diğer kitaplarınızda daha da iyi olacağınızı düşünüyorum. Emeklerinize sağlık.
Herhangi bir yazım hatası yok ve kitabın kapağı da harika. Zaten çok severim karlı kışlı şeyleri biliyorsunuz.
