Kişilik Bozukluklarında Travma
Candace OrcuttEn Eski Kişilik Bozukluklarında Travma Sözleri ve Alıntıları
En Eski Kişilik Bozukluklarında Travma sözleri ve alıntılarını, en eski Kişilik Bozukluklarında Travma kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Kötü muamele görmüş kişiler genelde kendilerinin kötü olduğunu düşünürler ama gerçek şudur ki onlar başkaları tarafından kötü muamele görmüşlerdir"
Masterson, bütün kişilik bozukluklarının erken gelişimsel yaşlarda - özellikle 1-3 yaş arası- belirlenen kökleşmiş niteliklerden doğduğunu kabul eder. Kuşkusuz biyoloji ve çevrenin rolü tartışılmaz ancak esasen kişilik örüntülerini ortaya çıkaran anne-çocuk etkileşimindeki uyuşmazlıktır.
Borderline durumunda, annenin duygusal durumu ve istekleriyle uyumluluk ödüllendirilirken (ki bu farkında olmadan yapılabilir fakat bir tepki örüntüsü yaratacak kadar sürekli olarak vurgulanır), çocuğun kişisel girişimleri engellenir ve tasvip edilmez. Bu durum, diğerlerine karşı itaatkar ya da isyankar ya da itaatkar-isyankar bir tutum yaratır ve gelişmekte olan çocuk daha sonraki tüm önemli ilişkilerinde bu tutumu sergi ler.
Tipik borderline etkileşim durumu - acı veren gerçeklikleri mümkün mertebe azaltmak için bir kişiye, bir nesneye ya da bir fikre sorgusuz sualsiz bağlanma.
Daha güçlü bir kişi tarafından ezilen ve yaralanan kişiler genellikle iki kere acı çekerler: Çaresizliği ve acıyı fazlasıyla hissederek ve bunun yanı sıra buna izin verdikleri için kendilerini suçlayarak.
Genel olarak meslek hayatımda, çocukluklarında tacize uğradıklarından şüphelenen hastaların aile huzurunu bozmaya tereddüt ettikleri ve bozduklarında ise sıklıkla inkar ya da öfkeyle karşı karşıya kaldıkları sonucuna ulaştım.
Ayrılma-bireyleşme, anksiyete ve depresyona sebep olur ve bu da eski savunmaların yeniden kurulmasına yol açar.
…narsisistik kişilik bozukluğunun başlıca tanılayıcı özelliklerini şöyle sıralar: "Yaygın bir büyüklenmeci örüntü, hayranlık görme ihtiyacı ve empati yokluğu."
Masterson, ayrılma bireyleşmenin uygulama alt dönemindeki anne-çocuk ilişkisini daha sonraki yaşlarda değişmez ve uygunsuz bir yolla devam eden özellikler taşıdığını gözlemlemişti.
…anne çocuğun bireyleşme eğilimlerini sürekli olarak göz ardı ederse ve devamlı bir büyüklenme ve kaynaşmayı özendirirse, çocuk ayrılmayı olumsuz ve sevimsiz bir durum olarak algılamaya başlar. Kendiliği ve ötekini karşılıklı idealleştirilmiş bir duruma yükselten sabit ve idealize edilmiş bir bağ, sağlıklı bir gelişimin gerçekçi farklılaşmasının yerine geçebilir. Bu gerçekçi farklılaşmanın sekteye uğraması, varoluşun parçalanması gibi yaşanmaktadır.