Kitaplarla ve Filmlerle Aile Eğitimi
Fatih PulatKitaplarla ve Filmlerle Aile Eğitimi Sözleri ve Alıntıları
Kitaplarla ve Filmlerle Aile Eğitimi sözleri ve alıntılarını, Kitaplarla ve Filmlerle Aile Eğitimi kitap alıntılarını, Kitaplarla ve Filmlerle Aile Eğitimi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Sevgi
'Evde çocuklarımıza yaklaşımımız kaç çoçuğumuz varsa o kadar farklı yolla olmalıdır.'
Sayfa 15 - Efil YayıneviKitabı okudu
Öfke, şiddet ya da saldırgan davranışlar çoğu zaman çaresizliğin dışavurumudur.
Çocuklar ebeveynleri tarafından sevildiğini, onaylandığını, takdir edildiğini somut olarak görmek isterler.Bu noktadaki önemli eksiğimiz ise; duygularımızı ifade etmeyi genel olarak sevmememizdir. Yalnızca kızıyor, seviyor, ağlıyoruz. Sadece kendimizi rahatlatıyor, sorun çözmüyoruz.Bu yüzden duygularımızı ifade edemememiz daha doğrusu duyguları ifade etmeyi bileme işimiz en büyük sıkıntımız haline geliyor.
Mutluluk
"Jose Mauro De Vasconcales 'Şeker Portakalı' kitabında çocukların bu masumiyetini yine bir çocuk karakteri aracılığıyla şöyle dile getirmektedir:
Çocuk: 'Daha çok anlat.'
Adam: 'Hoşuna gidiyor mu?'
Çocuk: 'Çok. Elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.'
Adam: 'Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?'
Çocuk: 'Gider gibi yaparız.'"
Sayfa 120 - Efil YayıneviKitabı okudu
Empati
"Antik bir Hint masalı vardır, çok büyük bir öneme sahip ve çok eski bir öyküdür.
Büyük ama aptal bir kral, sert zeminin ayağını acıttığını söyleyip tüm krallığın sığır derisiyle kaplanması emretti.
Ancak sarayın maskarası bu fikre kahkahalarla güldü; o bilge bir adamdı.
Dedi ki: "Kralın fikri en basitinden komik. "
Kral çok kızmıştı ve maskaraya dedi ki: "Bana daha iyi bir seçenek göster yoksa öldürüleceksin. "
Maskara, "Efendim küçük bir sığır derisi parçasını kesip ayağınızı kaplayın." dedi. Ve ayakkabılar bu şekilde doğdu.
Bütün dünyayı sığır derisiyle kaplamaya gerek yok; sadece ayağını kaplamak tüm dünyayı kaplar. Bilgeliğin başlangıcı budur."
Sayfa 70 - Edil YayıneviKitabı okudu
Hayat her zaman için önümüze eksik bir parça bırakacaktır ve biz hayat puzzle’ımızı tamamlamakta sürekli bir arayış içinde olacağızdır. Bu süreçte sadece sonuca odaklanarak arayışımızdan keyif almazsak mutluluğu bir ömür boyu kovalamak zorunda kalırız.
Kişiler kaygı duyunca genellikle öfkelerini reddederler . Çoğu zaman çevremizde “ bağırmıyorum ben! “diyip yırtıcı bir sesle karşınızdakinin haykırdığını görmüşüzdür. Böyle durumlar kişinin yapacak alternatifi kalmadığında gerçekleşir. Yani bir nevi öfkemiz aciliyetimizin dışa vurumudur.
Galiba senden başka kimse beni sevmiyor, dedi. Dişleri telli diye Efekan’ı sevdim. O bile beni sevmedi.
Sevgi bir çok duygunun hammaddesidir. Sevmeden, çocuk merhamet duyamaz, şefkat gösteremez, mutlu olamaz.
Sevgi konusunda yaptığımız en temel hata, karşılığında bir şey isteyerek sevgimizi vermemizdir.
Bir diğer öfke kontrol yöntemi ise ortam değiştirmektir
Sıklıkla öfke duyan çocuklarımız için de çok öfkeli, sinirli, asabi gibi etiketler yapıştırmak yerine varolan öfke potansiyelini ne tetikliyor diye düşünmeliyiz. Çünkü öfke genellikle bir davranışın ya da düşüncenin takipçisi konumundadır. Buradaki asıl tetikleyici noktayı bulursak varolan gerilimi en az da indirebiliriz.
Öfkeyi kontrol edebilme kadar ifade edebilmenin de ne kadar önemli olduğunu görüyoruz. İfade edilmeyen duygular her zaman içimizde bitirilmemiş iş olarak kalır ve günlük hayattaki işlerimizi aksatmamıza neden olur.
Çocuklar yetişkin bireylerin asla aklına gelmeyecek şeyler düşünebiliyorlar; çünkü düşüncelerinin, hayallerinin önünde hiçbir engel yok.
Öfke bir yüktür. Hayat sürekli kızgın yaşanmayacak kadar kısadır.