Kıvrım Sözleri ve Alıntıları
Kıvrım sözleri ve alıntılarını, Kıvrım kitap alıntılarını, Kıvrım en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Akıl "nevroz"dan öldü..
Sayfa 102 - BağlamKitabı okudu
Adem'in günah işlediği dünya, yalnızca günah işleyen Adem'de varolur. Diğer yandan, Tanrı günah işleyen Adem'i değil Adem'in günah işlediği dünyayı yaratır. Başka türlü söylersek, dünya öznededir, ama özne yine de dünya içindir.
Sayfa 41 - BağlamKitabı okudu
Ruh dünyanın ifadesidir, çünkü dünya ruhun ifade ettiği şeydir.
Sayfa 43 - BağlamKitabı okudu
Söz konusu olan yalnızca bedenlerin önoluşumu değil, ruhların döllerdeki önvaroluşudur da..
Sayfa 20 - BağlamKitabı okudu
Öteden beri görülecek olanın içeride olduğu yerler var: hücre, ayin
yeri, yeraltı mezarı, kilise, tiyatro, okuma ya da baskı odası. Barok, gücünü ve ihtişamını ortaya çıkarmak için işte bu yerleri
kullanır.
Kuvvet mevcudiyettir etki değil. Her ruh kendisine ait olan bir bedenden ayrılmaz haldedir ve yansıma yoluyla onda mevcuttur..
Sayfa 176 - BağlamKitabı okudu
Dünya, sonsuz sayıda noktada sonsuz sayıda eğriye değen sonsuz eğridir; tek değişkenli eğridir, tüm dizilerin yakınsayarak yöneldiği dizidir.Ama o halde neden tek bir evrensel görüş noktası yok..
Sayfa 40 - BağlamKitabı okudu
Eğer süreklilik yasasının en genel ifadesini istersek, belki de onu duyulur olanın nerede sona erdiğini, zihinsel olanın nerede başladığını bilmediğimiz, bilemeyeceğimiz fikrinde bulabiliriz: bu da iki dünya olmadığını söylemenin bir başka yoludur..
Sayfa 100 - BağlamKitabı okudu
Leibniz'de aklın ilkeleri hakiki çığlıklardır: Her şey balık değil, ama her yerde balıklar var... Söz konusu olan canlının evrenselliği değil, heryerdeliğidir.
Sayfa 17 - BağlamKitabı okudu
Kıvrım her zaman iki kıvrımın arasındadır ve bu iki-kıvrım-arası, her yerden geçiyor gibidir: inorganik cisimlerin ve organizmaların arasından, organizmaların ve hayvansal ruhların, hayvansal ruhların ve akıl sahibi olanların, genel olarak ruhların ve bedenlerin arasından...
Sayfa 23 - BağlamKitabı okudu
Varlığın, yani sahip olanın asıl zıddı varolmayan değil, sahip olmuş olandır..
Sayfa 161 - BağlamKitabı okudu
Barok, ışığın ve renklerin yeni bir rejiminden ayrılamaz. Işığı ve karanlıkları önce 1 ve.O gibi düşünebiliriz, dünyanın ince bir
su çizgisiyle ayrılmış iki katı gibi: Kutsanmışlar ve Lanetliler
Bir bedene sahip olmam gerekir; ruhsa! bir zorunluluk, ruhtan
kaynaklanan bir "gereklilik"tir bu. Her şeyden önce bende karanlık şeyler olduğu için bir bedene sahip olmam gerekir. Ama bu ilk argümandan itibaren Leibniz'in özgünlüğü büyüktür. O, ruhta karanlık olanın ancak bedenle açıklanabileceğini söylemez. Tersine, ruh zaten karanlıktır, ruhun zemini kopkoyudur; bedenin
varlığını açıklayan ve gerekli kılan da bu kopkoyu doğadır işte.
Adem günah işlemeyebilirdi, lanetlenmiş olan kurtulabilirdi:
ruhun başka bir genişlik, başka bir kıvrım, başka bir eğilim kazanması yeterdi buna, ya da yetecekti. Ruhun bunu yapamayacağı ya da ancak (bizimkiyle bir-arada-olanaksız olan) başka bir dünyada yapabileceği söylenebilir. Ama tam da ruhun bunu yapamayacak oluşu, yapsaydı başka bir ruha dönüşeceği anlamına gelir: ruh, yaptığı şeyi bütün olarak yapmaktadır, özgürlüğü de buna dayanır.
Yeni kıvırma, katlama tarzları, yeni zarflar keşfediyoruz, ama yine de Leibnizci kalıyoruz, çünkü uğraştığımız şey hep kıvırmak, kıvrım-açmak, tekrar kıvırmak.
Sayfa 205 - BağlamKitabı okudu