Carrie bir kere yanından geçmiş, onu görünce kaşlarını çatmıştı. Pek de sıcak olmayan ön odada pencerenin önüne oturup ağladı. Ona uygun görülen hayat buydu demek? İşsiz-güçsüz, tembel, kendisine karşı da ilgisiz davranan biriyle küçücük bir daireye sıkışıp oturmaktı demek ki kaderi. Bu adam için hizmetçiden başka birşey değildi artık..