Kızıl Veba
Jack LondonSözler ve Alıntılar
Ben veba ya yakalanmadım, hepsi bu. Herhalde hastalığa karşı bağışıklığım vardı. Bir milyon kişinin arasında tek şanslı bendim.
Zenginlerin hava taşıtlarından bahsetmiştim. Gittikleri yere vebayı da götürdüler ve nereye kaçarlarsa kaçsınlar ölmekten kurtulamadılar.
Hastalığın ilk belirtilerini göstermesinden bir saat sonra insan ölebilirdi. Bazıları birkaç saat dayanırdı. Ama çoğu kişi, ilk belirtilerden on, on beş dakika sonra ölürdü.
İhtiyar ‘Veba kızıldı. Bir saat gibi bir sürede tüm vücut ve baş kızıla dönüyordu. Ben bilmez miyim? Yeteri kadar görmedim mi ki? Size onun kızıl olduğunu söylüyorum, çünkü... Çünkü kızıldı işte. Onu anlatan başka bir kelime yok.”
Şöyle hayal edin evlatlarım, Sacramento Nehri’nde gördüğünüz somon sürüsünden daha kalabalık insanlar, milyonlar hâlinde şehirleri boşaltıp, her yerde kol gezen ölümden nafile bir çabayla kaçarak.
Ama 1947 senesinde daha önce hiç rastlanmamış bir hastalık baş gösterdi. On aylık veya daha da küçük bebeklerin vücutlarına girerek onları ellerini ayaklarını hareket ettiremez, yemek yiyemez, hiçbir şey yapamaz hâle getiriyordu. Bakteriyologlar, bebekleri kurtarmak için on bir yıl boyunca bu mikrobu öldürmenin yolunu aradılar.