Koğuş Türkiye Koğuş Dünya
Remzi ÇayırSözler ve Alıntılar
Uzuyor sohbet. Söz dolanıp dolaşıp günlük siyasetin icaplarına geliyor. Salman dertli gibi. Beğenmiyor lideri. Olmadık işler yaptı diyor. İslam onun yüzünden Türkiye'de zedelendi diyor. Hizmet edeyim derken, zaralı oldu diyor. İyi bir insan olmak başka, lider olmak başka diyor. Hülasa memnun olmadığını belirtiyor.
Sayfa 360
Asıl suçlu, bu milleti idealsiz ve ülküsüz bırakanlarda. Bir sürü gayesiz ve vasıtasız insanlar yığını...
Her şeyden önce Müslüman İslamiyeti bilmiyor. İslamiyet camiye kapatılmış. Hüküm sahası, yaşama alanı sadece caminin dört duvarı arasında kalan yer. Sokakta yolda, evde, dairede şurda burada hiç kaale alınmıyor hatta böyle bir düşünce cezalandırılıyor. Garip...
İnsanlar tuhaf. İnsan bilinmez bir dünya. Bile bile yolunmaya, boğazlanmaya gidiyor.
Sayfa 311
Bitmiş bir toplum. Birbirinden kopmuş fertlerin bir araya geldiği toplum ancak bu kadar olur. Hedeflenen batı tipi cemiyet böylelikle oluştu.
Kitaplar ayrı bir dünya. Her satırında ayrı dünyalar barındıran kitaplar var. Okudukça bağlanıyor. Düşündükçe daha çok okumak istiyor. Ara sıra da yazıyor. Ufak ufak kağıtlara duygularını, düşüncelerini döküyor.
Öyle asri olduk ki artık yeni kimlikler de İslam da değiliz!
Haklısın. Ben de düşünüyordum zaten. Madem nüfus kağıdında İslam'ız. Madem Müslüman olduğumuzu söyleyebiliyoruz. Öyleyse gereklerini de yapmak durumundayız. Sen haklısın. Senin sözlerine uymak boynuma borç. Sen iyiliğimi istiyorsun. Sen doğruyu gösteriyorsun. Bu benim için bir borç!!