Köhne
Ethem BaranSözler ve Alıntılar
"Evler kış ama dışarısı bahar..."
Sayfa 10 - İletişim yayıncılık 1.baskıKitabı okudu
"Evler kış ama dışarısı bahar..."
Sayfa 10Kitabı okudu
Bu kalabalık ne fena. Bu sokaklar bu suratı asık adamlar, isteksizce işine, okuluna, vesaireye gidenler, etrafta büsbütün çirkin binalar, mutsuz herkes, korkunç bir manzara. Sonra bir sessizlik hasreti içimizde, bu gürültü ne fena. Baran'ın dediği gibi: "Bir insan susunca, sesi içinde dolaşmaya başlıyordu. İyice yayılıyordu. Sonunda gözlerde, ellerde, oturuşta, yürüyüşte, ette kemikte çın çın ötmeye başlıyordu bu ses. Dünyayı anlamak için susmak yetiyordu.
İnsan gündüz düşünemediklerini gece düşünüyor, gündüz söyleyemediklerini gece söylüyordu kendine.
Sayfa 134Kitabı okudu
"Kumru, onun yanında kendini güvende hissetmişti her zaman."
Sayfa 147Kitabı okudu
"Kuru otların arasında ağır ağır ilerleyen bir tosbağa gördü. Çok acırdı bu hayvanlara. Birileri onları hapsetmiş gibi gelirdi. Kabuklarını kırıp çıkarmak isterdi."
Sayfa 149Kitabı okudu
"Hakkında bir şey bilmediğiniz bir insanın ölümü kolaydır; bir duyarsınız ki biri ölmüş, ne güzel, ama insanın kendi ölümü?"
Sayfa 215Kitabı okudu