Kompartıman
Canol BalkayaSözler ve Alıntılar
Beklemek yaşamaktan daha zordu çünkü.
Ölüm her ne kadar korkunç gözükse de aslında hayatla en büyük bağı yine ölüm sağlıyor. Hayat bilincimizi ya da bağımızı ölüm bilinci geliştiriyor. Hayat, sonu olduğu için değerlidir. Er ya da geç biter, bu bitme ve bu son bulma hissi hayattan beklentilerimizi çoğaltır.
"Bir kamışın, bir orakla köklerinden ayrıldığını görmüştüm.Meğerse orak onu hayattan söküp aldığında kamış aslında bambaşka bir hayata başlamak üzereymiş... Sonra o benzi sararmış, içi boşaltılmış kamışa bağrı dağlanarak delikler açılırmış, başına da başpare eklenirmiş. Başpare, bir neyin nikahlı eşi gibidir ve bir neye takılan başka neylere takılmaz. O kamışa dokuz boğum yapılır. Aynı insan gibidir. Dokuz ayda dünyaya gelen insanın gırtlağı da dokuz boğumdan oluşur ve insan vücudunda da aynı ney gibi yedi ana nokta vardır. Neyzen üfler, ney söyler. Nefes demek can demektir. Hem insan hem de ney için"
Sayfa 10Kitabı okudu
Beklemek yaşamaktan daha zordu çünkü.
"Geçmiş hiç bitmeyecekti, aslında o da gelecek kadar sonsuzdu..."
Sayfa 212Kitabı okudu
Yaşlandıkça anladığı bir aidiyet duygusuydu bu. Sevmek için hiç bir sebebe gerek yoktu. Sadece tanımaktı esas olan.
Sayfa 143Kitabı okudu
Sanki neyin sesi bana hayattayken ölümün güzelliğini fısıldıyor. Bedenimin boşalıp ruhumun başka bir şekilde nefes olup yeniden hayat bulmasını hatırlatıyor.