En Eski Konuşanlar, Bir Hüzünle Sesinde Sözleri ve Alıntıları
En Eski Konuşanlar, Bir Hüzünle Sesinde sözleri ve alıntılarını, en eski Konuşanlar, Bir Hüzünle Sesinde kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Beni bırakma kalbim, kalbim sen bana söyle.
Ümitlerin en güzelini!
Nasılsınız?
Nasılsınız?.. Hangi söz daha akışlı bundan!
Suda sıyrılır gibi bir inci kabuğundan
Yalnız bir saniyecik bir dudak titremesi...
Ne tatlı, nasılsınız? (...)
Sayfa 57 - Can Yayınları, Sulara Dalan Gözler - Halit FahriKitabı okudu
Otuz Beş Yaş
Çok değil bundan on altı sene evvel bir mektep sırasında Cahit'le yan yana otururken, o zamanki yıldızlı geceler, sınıfın penceresinin içine çıkıp gökyüzünü seyreden, sarı yapraklı müsvedde defteri, ders notundan ziyade şiirle dolan, o kadar emel, heves, ümit içindeki Cahit'e, on altı sene sonra olacakları bir masal gibi anlatabilseydim, o zamanlar varılmaz bir yaş sandığımız şu, "Otuz beş yaşına geldiğinde Cahitçiğim," deseydim, "memlekette ilk şiir mükâfatını sen kazanacaksın. Bu mükâfatı kazanan şiirin adı "Otuz Beş Yaş" olacak çünkü o şiiri otuz beş yaşında yazacaksın. Bu şiir, daha nice güzel şiirlerini toplayacak bir kitabının adı da olacak. Bu kitabı da kim bastıracak biliyor musun? Yaşar! Bizim Yaşar Nabi canım!
Sayfa 110 - Can Yayınları - Cahit'in Şiirleri, Varlık, s315, Ekim 1946Kitabı okudu
Garip Kişi
Bu akşam ilk olarak ağladım
Bekâr odamın penceresinde
Hani ev bark, hani çoluk çocuk?
Saadet bunun neresinde?
Kağıtlarımın arasında bu şiirin bundan sonraki bir şeklini daha buldum. Cahit'in bir şiir üzerinde nasıl çalıştığını biraz olsun göstermek için onu da Cahit'in affına güvenerek buraya aynen alıyorum:
Bu akşam ilk olarak ağladım
Bekâr odamın penceresinde
O sevgili, o hayaller nerde?
Hani ev bark, hani çoluk çocuk?
Böyle mi geçecekti hayatım
Allah'ın her gecesi uykusuzluk!
Saadet bu ömrün neresinde?
(...)
(işte son şekil) ebediyete namzet olarak kitaba girmiş şekil:
Bu akşam ilk olarak ağladım
Bekâr odamın penceresinde
Hani ev bark? Hani çoluk çocuk?
Ne geçti elime bu hayatın
Meyhanesinde, kerhanesinde?
Yatağım her gece böyle soğuk
Saadet bu ömrün neresinde?
Sayfa 112 - Can Yayınları - Cahit'in Şiirleri, Varlık, s315, Ekim 1946Kitabı okudu
Ocak Başında
İnsan öyle zannediyor ki bu şiirleri yazan kalem bile kâğıdın üstüne fazla basmaktan çekinmiş.
Ve hayal dönerken cehennemine
Ardından kapıyı kapat da yine
Ocağın önünde, kendi kendine
Sessiz, ellerine bakarak ısın.
Sayfa 158 - Can Yayınları, Ahmet Kutsi'nin Şiirleri Ve Yalnızlığımız, Varlık 1934Kitabı okudu
Dostum Cahit Sıtkı, yeni aldığım mektubunda Kenan Hulusi'nin ölümüne yanarken şöyle yazıyor: "Adresi mezarlık olan dostlar sayısının çoğalmamasını Cenabı-hak'tan niyaz edelim."
Sayfa 167 - Can Yayınları, Varlık s.240, 1 Temmuz 1943Kitabı okudu
Cahit'le Günlerimiz lll
Lisede sınıfta kalmamam için kopya vermeye uğraştığı gibi; şimdi de sanat alanında başkalarından geri kalmamam için henüz yayımlanmamış şiirlerime, okuyucu arasına çıkmadan çekidüzen vermeye çalışıyordu.
Sayfa 201 - Can Yayınları, Varlık, s.443, 1 Aralık 1956Kitabı okudu
Bir gün gelip şiirin dünyadan büsbütün çekileceğine inanmak istemiyorum.
Sayfa 244 - Can Yayınları, Şiir Ölüyor Mu?, Ulus, 8 Ocak 1938Kitabı okudu
Çoğumuz, yaşadığımız günlere hakikaten sahip değiliz.
Sayfa 264 - Can Yayınları, Varlık, s.376, 1 Kasım 1951Kitabı okudu
Yaşarcığım,
Derdimi anlatabilmek için kıymetli zamanından aldım, kusura bakma!
Sayfa 314 - Can Yayınları, Yaşar Nabi Nayır'a Mektuplar, 20.11.1952Kitabı okudu
Ziya..
Bütün şairler arasında, "Ümitler içindeyim, çok şükür öleceğiz," demeye dili varmış tek şairdi. Ölmüşlerinin özlemiyle yanıp tutuşmuştu hep.
Sayfa 321 - Can Yayınları, "Bu Kaçıncı Bahçe Gördüm Tarumar?", Yaşar Nabi, Varlık, 15 Şubat 1957Kitabı okudu
Ahret
Bu garip dünyada ben yadırgadım yerimi...
Yıllardan sonra bir gün görüp çektiklerimi,
Tanrım, bir meleğine emredecek: -Yetişir!
Gözlerimi o saat sessiz kapayacağım.
Beni bekleyedursun artık ılık yatağım,
Bütün yorgunluğumu alacak bir teneşir
Bir yükü atmış gibi sırtımda bir hafiflik,
Oraya geçmek için aşacağım bir eşik.
İstanbul
Seni görüyorum yine İstanbul
Gözlerimle kucaklar gibi uzaktan
Minare minare, ev ev,
Yol, meydan.
Geliyor Boğaziçi'nden doğru
Bir iskeleden kalkan vapurun sesi,
Mavi sular üstünde yine
Bembeyaz Kızkulesi.
"Sizce bir yazar ne kadar kazanmalıdır?
Yazarın, yani sanatçının, dünyanın zevkini en iyi çıkarabilecek, yaşamın tadına en iyi varabilecek yaradılışta, hem en müsrif hem en cömert bir insan olabileceğini düşünürsek para ihtiyacına bir sınır çizip şu kadar kazanmalıdır, diyemeyiz."
Sayfa 268Kitabı okudu
"Dünün şairi, temiz, açık Türkçeyle şiirini yazdı mı, vazifesini bitmiş sanıyordu. Hatta diyebilirim ki dünkü nesilde şair olmak için aşık olmak kâfi idi."
Sayfa 233Kitabı okudu