Abdullah Akay, 1930 yılında Bünyan’da doğmuştur. İlk şiiri 1949 yılında Volkan Dergisi’nde yayınlanmış. Hakimiyet, Yeni Erciyes, Filiz, Edebiyat Alemi, İstiklal, Yelken, Türk Yurdu, Ruh Dünyası, Sevgi Dünyası adlı dergilerde, Konya’da Yeni Konya, Çağrı Dergilerinde şiirleri yer almış.
Çorlu’da Atayol Gazetesi’nde Fidanlık adlı sanat sayfasını da düzenleyen şair, daha sonra Ankara’da Barış gazetesi’nde Fidanlık adlı köşesinde makale, deneme, kitap eleştirileri, röportajlar yaparak çalışmalarını sürdürdü.
Milliyet gazetesi dahil bir çok gazete ve dergide hikaye, makale ve şiir çalışmalarını sürdürdü.
Türk Dili, Türkiye Yazıları, Milli Kültür, Oluşum, Çağdaş Eğitim, İlk Yaz, Yazı, Bünyan Kültürü, Eylül, Ortak Kitap, Lıttera, Yeditepe, Kemalist Ülkü Dergilerinde şiirleri yayınlandı.
Fransızcaya çevrilen şiirleri, Hacettepe Üniversitesi Fransız Dili ve Edebiyatı öğretim üyelerince çıkarılan Lıttera’da yayınlanmaktadır.
Ankara’da TRT Genel Müdürlüğünde idareci olarak görev yapan Akay, şiir ve edebiyat hayatıyla içiçedir. İlesam ve Dil derneği üyesi olan şair, evli ve dört çocuk babasıdır. Büyük oğlu Oğuzhan Akay, şiir kitapları ile adını duyurmuş ünlü bir şairdir.
Abdullah Akay’ın Anıların Çığlığı(1982), Tükenişe Kadar Sevmek(1984), Korede Dirilen Şehit(1985), Uzat Yeşil Ellerini(1985), Bir Şair Geçti Rüzgar(1988), Islak Güneş (1995) ve Les Arbres Solitares/Yalnız Ağaçlar(1995) isimli kitapları vardır.