Oysa yüreğinde Tanrı aşkı taşıyanın gözyaşlarına ihtiyacı yoktur, hayranlığa ihtiyacı yoktur, o ızdırabı aşkta unutur; evet,öyle ki,sonunda topyekûn unutur, geriye hiçbir ızdırap emaresi kalmaz, Tanrı hatırlatmak istemezse; Yüce Rab saklandığı yerden gözetler ve muhtaçlığı bilir ve gözyaşı bekler ve hiçbir şeyi unutmaz.