-Şairlik davasın' sürme ey gönül
Sözünü bırak çöle çorağa
Mühleti vardır her evvel sözün
Gün gelir anlatır kendini dünyaya-
Murathan Mungan'ın şiir dünyasında kısa ve güzel bir yolculuk geçirilmiştir. Çöllerde dolaşıp, kervanlar eşliğinde yürüyen bir seyyah olmuşsundur. Şahmeranla karşılaşmış, vebadan boşalınca delilerle doldurulan zindanları dolaşmışsındır. Heraklietos'un bulduğu ırmakları geçip, prenses rüyaları görmüş, yurttutmaz bir göçebe olmuşsundur. Ortaçağı, savaş zamanlarını, mübadele yıllarını, padişahlar fermanını, ipek yolu güzergahını hızlıca aşmışsındır.
En sonunda, yani kitabın son sayfası kapandığında kendini yine bu çıldırmış dünyada bulmuşsundur. Geçmiş mi daha güzeldi, şimdiki zaman mı diye düşünür, kaşınırsın. Sonunda dünyanın ne geçmişte, ne şimdi, ne de gelecekte asla güzel bir yer olamayacağına hükmeder ve son noktayı koyarsın.
*Donanmamış gemiler!
Geri dönün!
*Kimse kimseye kavuşamadan
Bütün kervanlar yollarda kalmış
*Herkes kendi gerçeğinin
Çevresinde dönüyor nasılsa
