Kürk Mantolu Madonna Gönderileri
Kürk Mantolu Madonna kitaplarını, Kürk Mantolu Madonna sözleri ve alıntılarını, Kürk Mantolu Madonna yazarlarını, Kürk Mantolu Madonna yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanlar birbirinin maddî yardımlarına ve paralarına değil, sevgilerine ve alâkalarına muhtaçtılar. Bu olmadıktan sonra, aile sahibi olmanın hakikî ismi, «Bir takım yabancılar beslemek» di.
Sayfa 164
Kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor.
Herhangi bir yerde doğmuş ve herhangi bir adamın oğlu bulunmuş olmak bu kadar mühim değildi. Asıl mühim olan, iki insanın birbirini bulması, bu derece güç olan şu dünyada, bu nadir saadete ermekti.
Sayfa 151
Bazen olur öyle..
O beni mahzun zannediyordu. Halbuki değildim. Şimdi, gülemiyecek kadar mesuttum ve saadetimi ciddiye alıyordum.
Sayfa 122
Böyle oluyor mu acaba?
Bırak, bu akşam olsun kendimizden ayrılalım... Farzet ki biz, biz değiliz. Burayı dolduran bir sürü insandan biriyiz.
Sayfa 122
Yerinde tesbit..
Cemiyetin haksız ve mantıksız bağlarına, batıl hükümlerine isyanın en iyi şeklini cinsî arzularını başıboş bırakmakta bulduklarını zanneden genç kızların hali sahiden hazindi.
Sayfa 121
İleriye atılmıyan her adımın insanı geriye götürdüğünü ve yaklaştırmıyan anların muhakkak uzaklaştırdığını karanlık bir şekilde seziyor ve içimde sessizce yanan, fakat günden güne büyüyen bir endişenin yer etmiye başladığını hissediyordum.
Sayfa 117
İnsana değil, duruma da merhamet edilebilir
Başkasına merhamet etmek, ondan daha kuvvetli olduğunu zannetmektir ki, ne kendimizi bu kadar büyük, ne de başkalarını bizden daha zavallı görmiye hakkımız yoktur...
Sayfa 100
Bir kitabı okurken geçen iki saatin ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu farkedince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.
Sayfa 92 - Remzi Yayınevi
Sessizce Ağlamak
Ben de kendimi tutamamış, ağlamaya başlamıştım; bu, ancak fevkalâde büyük ve sahici kederlerde görülen, sessiz, hıçkırıksız ağlayışlardan biri idi.
Sayfa 45