Kürt Ulusal Hareketleri ve 15. Yüzyıldan Günümüze Ermeni-Kürt İlişkileri
Garo SasuniKürt Ulusal Hareketleri ve 15. Yüzyıldan Günümüze Ermeni-Kürt İlişkileri Sözleri ve Alıntıları
Kürt Ulusal Hareketleri ve 15. Yüzyıldan Günümüze Ermeni-Kürt İlişkileri sözleri ve alıntılarını, Kürt Ulusal Hareketleri ve 15. Yüzyıldan Günümüze Ermeni-Kürt İlişkileri kitap alıntılarını, Kürt Ulusal Hareketleri ve 15. Yüzyıldan Günümüze Ermeni-Kürt İlişkileri en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Burada Sarıkamış başarısızlığından sonra
Enver Paşa’nın bir ifadesini kaleme alalım.
Kendisi İstanbul’a döndüğünde arkadaşlarının ve devlet makamlarının sorularını
cevaplandırırken şöyle demiştir: “Sarıkamış çarpışmasında dıştan bakarsak
yenildik sayılır, fakat gerçekten muzafferiz.
Çünkü Sarıkamış ormanlarından Erzurum’a
kadar uzanan yollar üzerinde onbinlerce Kürt
gençlerinin cesetlerini bıraktık.”
.
çok eski yüzyıllardan itibaren bütünyabancı hâ
kimiyetler aslında Kürtleri sadece şeklen (adı var kendisi yok - nominal) boyunduruk altında tutmuşlardır. Kürtler, çoğunlukla kendi dağlarına güvenmişler ve daimi yer değiştirme olanaklarından faydalanabilmişlerdir. Ancak birkaç ovalık bölge ve bazı şehirlerde yabancıların boyunduruğunu gerçekten duyabilmişlerdir. Kürt ulusu bütün yabancı
boyunduruklardan nefret etmiş, ancak Kürt aşiret idaresine tahammül edebilmişlerdir.
Ne yazık ki bu aşan bağımsızlık hissi yüzyıllar boyunca siyasi bir şekil alamamış ve Kürtler ulusal bir devlet kurma yoluyla, emniyet ve bağımsızlıklarını bir vatan içinde temin etmeye yöneltmemişlerdir.
.
Şeyh Said İsyanı
Kürt isyanında hiçbir yabancı devletin parmağı yoktu, tam aksine Kürt bağımsızlık hareketini
ezmek için komşu devletlerden bazıları Türkiye’ye yardımda bulunmuşlardı.
.
Osmanlı ordusunun 1837’den 1839’a kadar
devam eden hareketi Kürt halkını çok yıprattı. Kürt aşiret reisleri kendi aralarındaki çelişkilere ve iç çatışmalara rağmen,
Osmanlı idaresinin gerçek amacının artık
onları tamamen ortadan kaldırma hedefini
güttüğünün farkına vardılar.
.
Kürt beylikleri ve aşiretleri hiçbir zaman tek bir idari sistem etrafında birleşip devlet haline gelmeyi düşünmediler. Düşünmediler çünkü beylikler için nihai amaç beylikler halinde bağımsız olmalarıydı ve bunu da zaten elde etmişlerdi.
.
Bütün savaş esnasında Türk subaylarının ve
memurlarının ağzında yalnız şu tekerleme işitilmekte idi. “Zo gitti, Lo kaldı”, yani
“Ermenileri kırdık, Kürtler kaldı” Onlar
metodik bir şekilde Kürt Ulusunu da eritmeye
uğraştılar.
Sultan Abdülhamit 'in özellikle bir
Şeyhlik düzeni önderliğinde olacak bir hareketle dini ideolojik fanatizmi
canlandırmak ve halklar arası çarpışmalar yaratmaktı. Sultan, bu isteği altında çok gizli ve
uzak mesafeli bir amacı güdüyordu.
Şöyle ki, Kürtleri ulusal bilinçlilikten yoksun
bırakıp, onları ulusal bağımsızlık savaşından
uzaklaştırmak ve onları yalnız bir dini toplum haline getirerek yavaş yavaş
Türkleştirmekti.
.
Kürt Ulusu’nun bağımsızlık istemi genellikle yalnız Aşiret bağımsızlığı düzeyinde kalmıştır.
Uzun yıllar boyu Aşiret Beylikleri kendilerine ait
terkedilmiş mıntıkalarda veyahut ta dağların yamaçlarında yaşadıkları ve bütün bu yüzyıllar boyunca bağımsız kaldıkları için Kürdistan’ı kurma fikri Kürt beyleri için genel bir amaç olmamıştır.
.
Kürt isyanı dinci ve gerici bir isyan olmadığı gibi, gerici Türk unsurlar ile de hiçbir ilgisi, bağı
mevcut değildi.
.
Diyarbekir, Harput ve Malatya’da kurulan
‘Türk İstiklal Mahkemeleri” 200 Kürt lider ve
aydınlarının cellâdı oldu.
.