Nereden bilebilirdi, sefil yaşantıya ipotek ettiği evin bir gün bir sarsıntıda çatlayabileceğim?.. Yavrusunu enkazda arayacağını... Yavrularının saçlarını okşarken, yüreğinin böylesine yangınlarda yanacağını? Yağmur şiddetini giderek artırıyordu. Çadırda insanlar birbirine sıkı, sımsıkı sarılıyordu şimdi, herşeye rağmen ayakta kalabilmek için. Çadırların dip kısmına döktükleri kumlar akıp giden sulara karışıyor, tabanlarda kuru yer kalmıyordu. Evler bir tarafta yapayalnızdı. İnsanlar bir başka sefildi bu kış. Kendi daha sefildi... Yağmurun altında o soğuk mezarda yatan yavrusunu düşündükçe, içeri girmek istemedi. Bulutlarla ağlamak, akıp gitmek istedi, sel olup geçmişe... Tüm gözyaşlarını silmek istedi... Tüm hataları da... Çadırın kuytu köşesine çömelmiş, dipten kayan kum tanelerine bakıyordu. Yağmura yalvarıyordu için için: "Alın beni de götürün buralardan... Ya da yağmayın onsuz... Benim yerime ağlamayın artık... Ölmüşlerin adına, ölememişlerin adına ağlamayın..." Küskündü yağmurlara... Onsuzluğa yağan yağmurlara... (Arka Kapak)

Yazar:

Esma Yakar

Tahmini Okuma Süresi: 6 sa. 26 dk.Sayfa Sayısı: 227Basım Tarihi: Şubat 2005Yayınevi: Bilge Yayıncılık

ISBN: 9789758364909Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Edebiyat,

Roman

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

484gösterim

Yazar Hakkında

Esma YakarYazar · 5 kitap

İzmit′te doğdu. İlkokuldan sonra İmam Hatip Lisesi′nde tahsline devam etti. İlk şiir ve hikaye çalışmaları Milli Gazete′de neşredildi. İslam, Kadın ve Aile, Altınoluk ve Gülçocuk dergilerinde yazılar yazdı. "Hayat İman ve Cihad" adlı piyesiyle 1989′da Muammer Dolmacı Senaryo Yarışması′nda ikincilik, 1991′de "Ah Şu Kadınlar" senaryosuyla Atlas-Gösteri′nin Hiciv-Güldürü Senaryo Yarışması′nda juri özel ödülünü kazandı. Yazarımız evli ve iki çocuk annesidir.