Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Osmanlı Şiir Kuşları

Kuşlar Dîvânı

Ömür Ceylan

Kuşlar Dîvânı Gönderileri

Kuşlar Dîvânı kitaplarını, Kuşlar Dîvânı sözleri ve alıntılarını, Kuşlar Dîvânı yazarlarını, Kuşlar Dîvânı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
314 syf.
1/10 puan verdi
·
7 günde okudu
Berbat
Kuşların, öncelikle biyolojik özelliklerini vermeye çalışan daha sonra da toplumdaki ,edebiyattaki yerini anlatan bir kitap gibi gelmişti başta ama ilerledikçe aslında hiç de doyurucu bilgiler vermeyen yarım yamalak bilgilerle oluşturulduğunu görünce fikrim değişti. Asıl canımı sıkan şeyse İslam'a ait olan kıssa ve rivayetlerin "İslam kültürü" nün hikâyeleri diye anılması. Kur'an'daki kıssalardan bahsederken rivayet, ayetleri yazarken "tanrı böyle buyurmuş" gibi saçma sapan ifadeler çok rahatsız edici. Eğer İslam'a dinsiz gibi yaklaşmak akademik bir dilse ben bu dili kabul etmiyorum. Çok meraklıysa seküler dil kullanmaya kendisine felsefik bir alanda konu bulabilirdi(tabi çapı yeterse). Neyse kesinlikle önermem; sonuç olarak berbat bir yazım dili, bilimsel bile olamayacak kadar yavan, edebi değeri olmayan kağıt müsveddeleri için para harcamayın. Ve vaktinizi harcamayın.
Kuşlar Dîvânı
Kuşlar DîvânıÖmür Ceylan · Kapı Yayınları · 20079 okunma
Mâla mağrûr olma ey hâce ki bu dünyâ diyen Sencileyin nice baykuş uçuran virânedir — Necâti “Ey tüccar! Servetine mağrur olma ki dünya denen bu yer, senin gibi nice baykuşu uçurmuş bir viranedir.”
Reklam
Balıkçıl kuşu (Gam-horek)
Eski kültürümüzde balıkçıl kuşunun gam-horek ya da mâlikü'l-hazın isimleriyle anılmasını sağlayan ve divan şairlerimizin de paylaştığı bir inanış vardır. Söylentiye göre bu kuş, daima su kenarında yaşamasına rağmen suyun tükenmesi korkusuyla çok az su içer ya da hiç içmez ve bu korkuyla helâk olurmuş. Suyun biteceği düşüncesi onu kederlendirdiği için Farslar onu gam-horek, Araplar da mâlikü’l-hazîn adıyla anarlar. Balıkçıl kuşu ile ilgili bu inanış bizim şiirimize de yansımıştır. Bir kuşun mâlikü'l-hazîn adı Hem olan gussalanma mu'tâdı. - Sünbülzâde Vehbî "Adı mâlikü'l-hazîn olan bir kuş vardır ki onun her daim işi kederlenmektir."
Akbabanın şiirimize yansımış olan ilk özelliği, kendisinin de en belirgin vasfı olan leşle beslenmesidir. Tasavvufî çağrışımları olan manzumelerde leş, şuursuzca tüketilen dünya nimetleri; akbaba (kerkes) da bunlara tamah eden fâniyi ve onun nefsini temsil eder: İsteyen murdârı kerkesdir müdâm ey turfe kuş Hazretin şeh-bâzı ol ya’nî ki murdâr isteme Nesîmî "Murdarı arzulayan hep akbaba olagelmiştir. Ey tuhaf kuş! Sen Hazret’in akdoğanı ol; yani murdara tamah etme.” Pervâz eder mi âlem-i ulvîde murg-ı rûh Her cîfeye ki meyl ede bu nefs kerkesi Usûlî "Bu nefis denen akbaba her leşe meylettiği sürece ruh kuşu yüce âlemlerde uçabilir mi hiç?!”
Verseydi âh-ı Mecnûn feryâdımın sadâsın Kuş mu karâr ederdi başındaki yuvada Fuzûlî "Mecnûn'un âhı benim feryadımın sadasını verseydi, başında kuş yuva yapabilir miydi hiç?"
Reklam
Gitmez önünden gerçi kim bülbüllerin evrâk-ı gül Ben bildiğim budur hele pervânedir üstâd-ı kül -Şeyhülislâm Yahyâ “Gerçi gül yaprakları (sayfaları), sürekli bülbüllerin önündedir ama benim bildiğim şudur ki (aşk bahsinde) büyük üstat pervanedir.”
Sayfa 73 - Kapı YayınlarıKitabı okudu