Kutü'l Amare 1916 - Olaylar, Hatıralar, Raporlar
Hacer KılıçaslanKutü'l Amare 1916 - Olaylar, Hatıralar, Raporlar Quotes
You can find Kutü'l Amare 1916 - Olaylar, Hatıralar, Raporlar quotes, Kutü'l Amare 1916 - Olaylar, Hatıralar, Raporlar book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Kûtü’l Amâre zaferinin anlaşılmasında en önemli mesele, hiç şüphesiz, Kût kalesinin Aralık başlarından itibaren içinde bulunduğu vaziyetin bilinmesidir. Kût burnu üzerinde, o tarihte nüfusu altı bin olan bir kale bulunmaktadır. Kalenin en önemli özelliklerinden biri, konumu itibariyle ulaşımının kolay olmasıdır. Kalenin bu konumu etkin bir
Araplar bize topyekun mu isyan etmişti?
Birinci Cihan Harbi’nde Arap-Türk ilişkilerindeki bazı noktaların gereği gibi vurgulanması gerekmektedir. 20. yüzyıl başındaki bu büyük savaşta, bütün Araplar, Şerif Hüseyin ve Lawrence’ın peşine takılmamıştır. Bazı bölgelerde, Araplar arasında, dört asırlık Türk hâkimiyetinin getirdiği müspet kalıntılar, müspet intibalar devam etmekteydi. Küt kalesi halkı için de böyle bir durum söz konusudur. Belki Nurettin Paşa, Küt için, kuşatmanın sonunda, yani kuşatmayı yarmadan biraz evvel. General Franko’nun 1939’daki cümlelerini kurabilirdi. Franko’nun “Ordularımız dört koldan Madrid’e ilerliyor, 5. kolumuz Madrid’dedir.” dediği gibi, Osmanlı komutanları da pekâlâ “Dört taraftan Kûtu kuşattık, içeri gireceğiz, 5. kolumuz zaten Kût’un içindedir.” diyebilirdi. Çünkü Küt ahalisi Britanyalıları hiç sevmedi ve dışarıdaki inatçı kuşatmayı sürdüren Osmanh ordusunun 5. kolu gibi hareket etti. Şehir halkı, İngiliz varlığından memnun olmadığını açık bir şekilde ortaya koyduğu gibi, kuşatma sırasında yaşanan açlıktan -kıtlık ve açlık ilk planda doğal olarak orduyu değil, sivil halkı vurur- dolayı îngilizlerden nefret ediyordu. Kuşatmanın uzadığı her gün, kulaktan kulağa dolaşan şayialarla Ingiliz- lerin maneviyatı bozulmakta, buna mukabil şehir halkının direnci artmaktaydı. Kut ahalisi, kaleyi dört taraftan -nehirle birlikte üç taraf aslında- kuşatan Türk ordusunu 5. kol olarak desteklemekteydi.
Osmanlı gazetelerinde, Osmanlı ordusunun Selman-ı Pak ve Kutü'l Amare'de elde ettiği başarılarını öven çok sayıda yazı yer almaktadır. Bu yazılar içinde en dikkat çekeni Yunus Nadi'nin makalesidir. Tesvir-i Efkar'daki makalesinde Nadi, Kutü'l Amare'yi Gelibolu ile kardeş olarak nitelemekte, Irak'taki yenilgiyle İngilizlerin doğudaki nüfuslarının yerle bir olduğunu belirterek şu benzetmeyi yapmaktadır: "Gelibolu'da denize düşen İngiltere, Irak'ta Dicle ve Fırat'ta boğuldu."
Sayfa 253 - Kronik Kitap, 3. Baskı Aralık 2017 İstanbulKitabı okudu
Kûtü’l Amâre zaferi, Gelibolu zaferi denen büyük Çanakkale savaşından sonra Britanya İmparatorluğunu zora sokan; politikalarını altüst eden ve imparatorluğun yenilmezliği inancını sarsan, dünya hâkimiyetine inanmış Britanya kamuoyunu şüpheye, hatta kaosa sürükleyen büyük bir zaferdir. Çanakkale ve Kûtü’l Amâre’nin ardından Britanya’yı sarsan
Köle Ticareti
İngiltere'nin Osmanlı Devleti'ne müdahale etmesine imkan tanıyan gelişme esir ticaretini yasaklamaktı. Bu konudaki suistimaller İngiliz konsoloslarının Osmanlı idarecilerini baskı altında tutmaları için araçtı. İngilizler Osmanlı Devleti'ndeki köle ticaretini 1840'lardan beri uluslararası sorun haline getirerek köle ticaretini engelleme girişiminde bulundular. Osmanlı Devleti'nin 1847'de Basra Körfezi ve 1857'de Afrika'dan getirilen köle trafiğini engelleme kararı alan İngiltere 1877 İngiliz-Mısır Anlaşması ve 1880'de Osmanlı Devleti ile anlaşmalar yaptı. s. 66-67
Durmuş Akalın, "İngiltere'nin Basra Körfezi Politikaları ve General Townshend'in Kut'ül Amâre'de Esir Düşmesi"
Kut'ül Amâre Zaferi sonuçları bakımından - Çanakkale Zaferi ile kıyaslanamaz. Çanakkale Savaşı sonrası Osmanlı başkenti işgalden, ülke mağlup şartlarda mütareke imzalamaktan kurtuldu. Bu zaferle savaş uzadı ve 1919'ta başlayan Milli Mücadele şartları oluştu.
- Kut'ül Amâre İngiliz politikasında değişikliğe sebep olsa da kısa süren sınırlı bir etkisi oldu.
Sayfa 52 - Umut Karabulut, "Sayılar, Olaylar ve Kişilerle Kut'ül Amâre Kuşatması, 6 Aralık 1915-29 Nisan 1916"
Askerlikte polyglot olmanın önemi
Nurettin Paşa, alışılmışın dışında, kurmay değil, mümtaz bir subaydır. O şekilde de terfi etmiştir. Fevkalade geniş bir lisan bilgisi vardı. Kendisi Fransızca, Almanca, Rusça ve Arapça bilmekteydi...
Birinci Cihan Harbi’nden evvelki Osmanlı kurmay sınıfı ve birtakım komutanlar için bu, şaşılacak bir durum değildir. Enver Paşa da öyledir, birçok lisan bilmektedir. Mustafa Kemal Paşa’nın dahi ateşemiliterlik dönemine dair pek zikretmediği bir gerçek vardır: Fransızcasının yanında iki de Balkan dili bilmektedir ve bu lisan bilgisini ateşemiliterliği sırasında Sofya, Çetine ve Bükreş gibi yerlerde sık sık kullandığı bilinmektedir.
Herkes, Osmanlı mülkünden kendisi için stratejik veya ekonomik önemi olan bölgeleri yavaş yavaş koparmaya başlamıştı. Bu dönemde Sultan II. Abdulhamid’in Almanya’ya ilgisi, bir ölçüde dengeyi sağlamaya matuf olmuşsa da, bu “dostluğun” bir Ingiliz-Fran- sız-Rus ittifakına ne kadar direnebileceği şüpheli idi. Nitekim beklenen oldu ve Fransa, Rusya ve Ingiltere’nin oluşturduğu bir ittifak gerçekleşti. Bu sırada Osmanh iç siyasetinde çok hareketli günler yaşanmaktaydı. 1908’deki Meşrutiyet’in hemen ardından ittihat ve Terakki hükümetleri birkaç defa Ingilizlere müracaat ederek yakınlaşma arayışında olmuşlarsa da, Ingilizler her defasında bir ittifaka girişmekten kaçınmışlardı. Aynı çaba Fransa ile anlaşmak için de gösterilmiş fakat bir sonuç elde edilememişti.
Kut'ül Amâre Zaferi okul müfredatı veya bilimsel araştırmalarda hak ettiği değeri görmemiştir. Bu zaferi karşılaştırmalı değerlendirme çalışmaları son zamanlarda başladı.
Sayfa 20 - İlber Ortaylı, "Kut'ül Amâre Zaferi"
Osmanlı Devleti İngiliz ilişkileri 19. Yüzyıla kadar dostluk ve ticaret temelli olarak gelişirken yüzyılın başından itibaren Avrupa siyasi çekişmelerinden etkilendi. Avrupa'nın teknolojik gelişmeleri, devletlerarası rekabet, sömürgecilşk yarışını daha acımasız, bölge halklarını yıpratıcı hale getirdi.
Sayfa 55 - Durmuş Akalın, "İngiltere'nin Basra Körfezi Politikaları ve General Townshend'e Kut'ül Amâre'de Esir Düşmesi"