Durmuş, bakıyorum kendimden geçmiş bir şekilde
Aşağılara, harika manzaraya.
Ve titriyorum gördükçe, sağdan sola ve bütün yol boyunca,
Mor renkli dumanların ortasında
Manzaranın bittiği yerden çok uzaklarda, seni yalnızca.
Çok çok uzun yıllar önce,
Deniz kıyısında bir krallıkta
Bir kız yaşarmış, belki tanırsınız onu,
Adı ANNABEL LEE.
Ve kız başka hiçbir şey düşünmezmiş
Beni sevmek ve benim onu sevmemden başka.
Bu nedenle, uzun zaman önce
Deniz kıyısındaki bu krallıkta
Bir rüzgâr esti bir buluttan, üşüterek
Benim güzel ANNABEL LEE'mi,
Sonra soylu akrabaları geldi
Benden ayırıp,
Bir kabre hapsettiler onu,
Deniz kıyısındaki bu krallıkta.
Ben bir çocuktum ve o da bir çocuktu,
Deniz kıyısındaki bu krallıkta
Aşktan da öte bir sevgiyle sevdik birbirimizi Ben ve benim ANNABEL LEE'm,
Öyle bir aşktı ki bu, cennetteki melekler bile Kıskanırdı onu ve beni.