Yorumlar ve İncelemeler
Spoiler vermeden kitabın sonunda yaşadığım o unutulmaz heyecanı, şaşkınlığı nasıl anlatacağıma karar veremiyorum. Lena, kendimle yine kendim arasında dolaşan ben'e ulaşmamı sağladı. Bazı usul usul, bazı meydan okurcasına karşıma duygular çıkardı Lena. Fakat sanırım hikayenin asıl kahramanı Yaman. Kitap iç çatışmaların, şikayet ederken umut duymanın, mahzun ve naif bir çocukken kaygılı bir yetişkine dönüşmenin arasında sürükleyip duruyor bizleri. Tüm bu iniş çıkışlar bir kız çocuğu ile bir adamın hikayesi gibi dursa da aslında iki çocuğun ortak kaderlerinin yansıması. Son zamanlarda okuduğum en farklı kurguydu diyebilirim. Akıcı, canlı ve her anıyla gözünüzün önüne gelmesini sağlayan bir yazımı var elbette 
Nuri Bülent Aytemiz in.
Evin her yerine şekerler saklayan bir çocuk, birlikte aynı manzaraya bakıldığında görebilmek için ıhlamur fidanı diken bir adam. İşte Lena ve Yaman'ı farklı nesnelerle birbirine bağlayan gerçekler. Nuri Bülent Aytemiz kalemi bu sefer muhteşem bir zamansal kurguyla karşımıza çıkıyor; insanların değil zamanın fotoğrafını çekmiş. Sanki sinema filmi izliyor ve sonunda "hadi be!" diyoruz. Avuçlarımızdan kayıp gidenlere rağmen umutla yaşamamız gerekiyor. İşte bu yüzden Lena, yüreğimize yara bandı yapıştırılsın diye yazılmış bir metin.