Arap edebiyatı menşeli bir aşk hikâyesi olarak ortaya çıkan ve farklı şairlerin kalemlerinde mistik bir anlatıma dönüşen Leylâ ile Mecnûn hikâyesi; özellikle Arap, Fars, Türk ve Urdu dillerinde sürekli olarak işlenmiştir. Türk edebiyatındaki ilk Leylâ vü Mecnûn mesnevilerinden biri Akşemseddin’in küçük oğlu Hamdullâh Hamdî tarafından 15. asrın sonunda kaleme alınmıştır (905/1499-1500). Hamdullâh Hamdî, Leylâ vü Mecnûn mesnevisinde, Türkçe Leylâ ile Mecnûn hikâyelerinin hemen tamamında olduğu gibi büyük oranda Nizâmî’nin eserini takip etmiş olmakla birlikte zaman zaman Câmî’den ve Hâtifî’den de etkilenmiştir. Eser, aruzun “mefâîlün mefâîlün feûlün” kalıbıyla yazılmıştır.
Hamdullâh Hamdî’nin Leylâ vü Mecnûn mesnevisinin bu zamana kadar 18 farklı nüshası tespit edilebilmiştir. Çalışmaya konu nüsha, Osmanlı döneminde klasik hat sanatının yolunu çizen Şeyh Hamdullâh tarafından istinsah edilmiştir ve bugün Berlin Devlet Kütüphanesi, Hs. or. 8168 numarada kayıtlıdır.
Hat sanatının duayeni Prof. M. Uğur Derman’ın Kıbletü’l-Küttâb (Yazıcıların Teveccüh Noktası) ve Şeyhü’l-Hattâtîn (Hattatların Efendisi) vasıflarıyla müsemma Hattat Şeyh Hamdullâh hakkındaki Giriş yazısı Leylâ vü Mecnûn’un hemen başında yer almaktadır. Leylâ vü Mecnûn Doç. Dr. Güler Doğan Averbek tarafından büyük bir vukufla kaleme alınan İnceleme kısmıyla yayına hazırlanmış, Şeyh Hamdullâh hattı nüshaya göre uyarlanmış metin ve nüshanın yüksek kalitede tıpkıbasımıyla beraber okuyucuya takdim edilmiştir.
