Leyli...
Yaşam dolu, eğitimli, başarılı, kendi ayaklarının üzerinde dimdik duran genç bir kadın. Bir gün aldığı ani bir haberle hayatı alt üst olmuş, bedeni yavaş yavaş erimiş, ama yine de insanlara faydalı olmaktan vazgeçmemiş, o haline rağmen yüzünden gülümsemeyi eksik etmemiş güzel kalpli Leyli...
Kendi yaşadığın zorluklara rağmen etrafındaki insanlara hala umut olmak istemen, onların yardımına koşman ve ne olursa olsun kimseyi kendi derdinle üzmemek adına sessiz kalman beni çok yaraladı. İsa, Ege Eğin, Âlim, Fedai, Kısmet, Prof. Hepsinin kendince verdikleri bir hayatta kalma mücadelesi vardı. Gidişi en çokta İsa'yı yıktı. Nasıl anlatsam, ne desem bilemiyorum aslında. Meme kanseri denen illet Leyli'yi kopardı bu hayattan. Geriye mutlu anılar, eski fotoğraflar kaldı sadece. Geç konulan tanı kopardı yaşama sevinci dolu Leyli'yi hayattan. Bahara hazır ol demişti doktoru. İnsan ölüme nasıl hazır olurdu ki? Oldukça etkilendiğim, sonunda gözyaşlarımı tutamadığım bir kitaptı. Meme kanseri konusunda farkındalık yaratacak bir kitap. Kesinlikle herkesin okumasını tavsiye ediyorum dostlar.
Bir meme kaç santimetre yer tutar Leyli?
Yaralarını ışığın bedenine sızabilecek yerler olarak düşünürsen, antibiyotiğe gerek kalmaz mı?
İnsanın sahip olmaya çalıştığı her şey bir gün kaybedeceklerinin de listesidir.
Değmez gözlerini yaşatmaya, sesini saklamaya. O tanıdık umut, tanıdık güven, tanıdık tat. Ne güzeldir aşkın her zaman bir şeyler yapacağına inanmak.
