Özünüz yaxşı bilirsiz ki, zaman ölümün duru cövhəridir, canımıza asta-asta yeridilən amansız zəhər kimi. Əvvəlcə bizi cana gətirir və hətta inandırır ki, ölümsüzük, lakin damla-damla, günbəgün artdıqca qanımızı zəhərləyib məhv edən turşuya çevrilir. Hətta sonrakı illərimizlə gəncliyimizi geri qaytarmaq istəsək də, bacarmırıq, zira zamanın turşusu bizi artıq dəyişdirmiş olur və kimyəvi tərkib də həminki olmur.