Lou Sözleri ve Alıntıları
Lou sözleri ve alıntılarını, Lou kitap alıntılarını, Lou en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tanrı’yla tuhaf ama günah kavramını içine almayan, yoğun bir ilişki sürdürür. Aradığı varoluşunun kanıtlarıdır. Ve bazen göğün mavisinde, gökyüzünde bulur…
Rilke’den, Lou Salome’ye…
Gözlerimi çıkar, seni görebilirim
Kulaklarımı tıka, seni duyabilirim
Ayaklarım olmadan sana kadar yürüyebilirim
Dudaklarım olmadan bile seni çağırabilirim
Kollarımı kes, seni tutabilirim
Bir el gibi yüreğimle
Kalbimi çıkar al, beynim çarpar
Eğer beynimi ateşe verirsen
Seni kanımda taşırım…
The End :)
“Ben ne bir ideale göre yaşayabilir, ne başka birine örnek olabilirim, ama ben kuşkusuz kendi hayatımı yaşayabilirim ve ne olursa olsun onu yapacağım. Böyle davranarak hiçbir ilkeyi temsil etmiyorum, ama çok daha güzel, bende yaşayan bir şeyi, yaşamın en canlı şeyini, neşe dolu ve kaçıp kurtulmaya çalışanı temsil ediyorum….”
İmza: Lou Andreas Salome:)
Lou, bu bakımdan bir belirleyici modeldir; onu yönlendirmek isteyen Papaz Gillot, Paul Ree, Nietzsche ve iğdiş etmek için evden kovduğu bu garip koca gibi, çok değişik insanın söyledikleri bir ördeğin kanatları üzerindeki su gibi kayıp gitmiştir. Onun durumunda ilginç olan, Lou’nun mutlu olmasıdır. Mutlu olan bir kadının bunu ilan etmesinden, yüzüne yansıtmasından ve diğer kadınlara, “Erkek olmamanızın şansının tadını çıkarın! Kadın olmak hayran kalınacak bir şeydir ve erkek olmaktan çok daha iyidir! “ demesinden daha ender ne vardır?
Öyleyse Lou ‘yu ‘özgür kadın’ın atası yapmaya izin veren maddi bağımsızlığın sağlanmış olmasından başka ne olabilir? Öncelikle özgür kadın ne demektir? Daha bu sözcük telaffuz edilir edilmez, evde sönmüş bir ateşin önünde küçücük çocukları titrerken, zincirinden boşanmış azgın bir kadının yansıması görülür. Biraz abartıyorum. Halkın zihninde özgür kadın cinsiyetine, görevlerine, yuvasının uyum ve mutluluğunu sağlamak olan evrensel ve toplumsal işlevine ihanet eden kadındır. Yüz yıl önce bu daha da doğruydu.
Bilindiği kadarıyla Lou, Nietzsche’nin ölümüne çok fazla üzülmedi. Ona hayrandı; ama onu sevmedi.
“İyi ama bu adamların nesi var?” Dostluğu beceremeyen adamlar, evet yalnızca dostluk” diye yanıtlar Lou.
Rilke kızgın demirle bağlanmıştır ve bir gün şöyle diyecektir:
“Ben bir aşık değilim. Kimse beni asla büsbütün sarsmadı. Belki de annemi sevmediğim içindir”
O sırada genç bir adamın hayal edebileceği en büyüleyici anne imajına derhal aşık olur. Bu, Lou Andreas- Salome ‘ dir.
Ama birbirlerine söyleyecek o kadar çok şeyleri vardır ki yolu uzattıkça uzatırlar. Neden söz ederler? Aşktan mı? Hiç değil ! İkisi de filozoftur; elbette felsefeden , metafizikten, spekülasyondan, yaşamın ve sürekli Lou’nun içini kemiren Tanrı’nın gizinden söz ederler.