Lujin Savunması
Vladimir NabokovLujin Savunması Gönderileri
Lujin Savunması kitaplarını, Lujin Savunması sözleri ve alıntılarını, Lujin Savunması yazarlarını, Lujin Savunması yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
geceler biraz inişli çıkışlıydı. kendisini satranç düşünmemeye zorlayamıyordu, uykulu olduğu halde uyku bir türlü beynine erişmenin bir yolunu bulamıyordu; bir boşluk arıyor, ama her girişin bir satranç neferi tarafından tutulduğunu görüyordu, lujin uykunun tam orada, yakında, ama beyninin dışında olduğunu bilmenin verdiği ıstırabı hissediyordu: yorgun bedeniyle odanın içine yayılan lujin uyumaktaydı, ama satranç tahtasını gözünün önüne getiren lujin ayıktı ve mutlu ikiziyle bir araya gelemiyordu.
Sayfa 113
maç aralarındaki gizli çalışmalarında hayal gücü ne denli cüretkâr, buluşları ne denli parlak olursa karşılaşma başladığında çaresizlik duygusu o kadar kuvvetli oluyor, daha çekingen ve daha ihtiyatlı oynuyordu.
Sayfa 88
"parla parlayabildiğin sürece, çünkü ömrün boyunca harika bir çocuk olarak kalamazsın."
Sayfa 83
"bir şey değil, bir şey değil," diye cevap verdi kadın ve buna benzer birkaç söz ekledi -gerçek kelimelerin yoksul akrabaları- ne kadar da çokturlar, bu küçük çerden çöpten kelimeler, aceleyle söylenen ve boşluğu geçici olarak doldurulan.
Sayfa 79
"satrançla sadece kendini oyalamıyor, kutsal bir ayin yapıyor."
Sayfa 58
unutuluş, mutlak, ağır ve umutsuzdu.
Sayfa 34
ulaşmaya çalıştığı giz basitlikti, uyumlu basitlik, insanı en karmaşık büyüden çok daha fazla etkileyen...
Sayfa 31
o kara günde çevresini saran onca nefreti ve aşağılayıcı merakı fark ettiğinde gözleri hemen yanan bir sisle dolmuştu ve baktığı her şey -bir şeye bakmanın kahrolası gerekliliğinden dolayı- girift, optik değişimlerden geçmişti. kağıt üzerindeki çapraz mavi çizgiler bulanıklaşıyor; karatahtadaki beyaz sayılar bir büzülüyor, bir genişliyorlar; aritmetik öğretmeninin sesi, sanki durmadan uzaklaşıyormuş gibi, gittikçe daha boş ve anlaşılmaz geliyor ve sıra komşusu olan yanakları ayva türlü sinsi zorba, sessiz bir memnuniyetle: "şimdi ağlayacak," diyordu.
Sayfa 25