Lupita Ütü Yapmayı Seviyordu
Laura EsquivelSözler ve Alıntılar
Ne kadar uzaktayım doğduğum yerden,
Kaplıyor içimi çok derin bir özlem.
Rüzgârda yaprak misali yalnız ve üzgün
İsterdim ağlamak ve ölmek, kederimden.
Ah, güneş ülkesi! Seni görmek geçiyor içimden,
Işıksız ve sevgisizim uzaktayken senden.
Rüzgârda yaprak misali yalnız ve üzgün
İsterdim ağlamak ve ölmek, kederimden...
Sayfa 117
Örgü örmek ona birleştirme, bağlama, bütünleştirme olanağı veriyor, attığı her bir ilmikle hayata "bağlanıyordu". Bizleri birbirimize bağlayan ipler vardır. Bu yüzden de Lupita kafayı çektiğinde arkadaşlarından elini bırakmamalarını isterdi hep. Elini bırakırlarsa çekip gideceğini, hiçliğin içinde sonsuza dek yitip gideceğini bilirdi. Her şeyi ve herkesi unuturdu ya da sağduyusunu tümden kaybederdi. Bu düşünceler kafasını hepten meşgul ettiğinde, ona cesaret veren tek şey her şeyin yitirilmiş olmadığı umuduydu. Her zaman kurtarılmanın bir yolu olduğuydu. Örgü örerken bir ilmik ötekilerden ayrıldığında iplik "kaçar" ve örgüde bir delik açılırdı ama işin harika olan yanı, insanın onu kurtarabilmesi ve bir tığ yardımıyla ilmiği azar azar yukarı çekebilmesiydi. Gerçek hayatta, insan kendisini hayatın dokusuna tutturan bağları kopardığında da bir delik açılıyordu, hem de kocaman bir delik ama kurtarılamayacağı anlamına gelmiyordu bu, elbette kurtarılabilirdi ama ondan önce insanın bizleri öteki insanlara bağlayan gözle görülmez iplerin hangileri olduğunu kabullenmesi gerekiyordu. Hangileriydi bizleri birleştiren ilmikler? Aramızda bağlantı kuranlar?
Sayfa 66
İnsan hiçbir zaman sandığı kadar yalnız değildir. Yanımızdaki tek arkadaş kendi düşüncelerimiz olduğu zaman bile; çünkü düşünce, başkalarıyla giriştiğimiz karşılıklı etkileşimin anısından başka nedir ki?
Sayfa 112
"Karanlık ışığın olmaması demek değildir."
Sayfa 176
Ülkemizde her şeyden bağlantısını koparan insan sayısı her gün artıyor.
Sayfa 177
Kendi sözüne bile artık güvenemezse başkalarından ne bekleyebilirdi ki?
Sayfa 92
Küçük bir kızken kaybetmişti inancını. Tam olarak üvey babasının kendisine tecavüz ettiği gün kaybetmişti. Tanrı neredeydi o sabah? Başına bunun gelmesine neden izin vermişti ki? O zamandan beri onu affetmemiş ve dinden tümüyle uzaklaşmıştı.
Sayfa 127