"Hayat ne garip, hâyâl kurarak uyuduğum her gecenin aydınlığa varan durağında, kurduğum tüm düşlerin gerçekleşmeyen kâbuslarıyla uyanıyorum her yeni güne. Evet, yaşamak tam da böyle bir his."
"Binlerce insan düşün kardeşim. Bu insanların her biri tek bir kişiyi ya da bir grubu zengin etmek için her gün durmaksızın çalışır. Fakat bu insanların kendi zihinlerinde yer edinen amaç bu değildir. Asıl amaçları yaşanabilir ve sürdürülebilir bir hayata sahip olmaktır. Fakat farkında değillerdir; sahip olmak istedikleri hayatı çoktan sahiplendirmişlerdir. Şimdi sana soruyorum kardeşim. Binlerce insanın sırf yaşanabilir ve sürdürülebilir bir hayat için durmaksızın bir kişiyi ya da bir grubu zengin etme çabası normal midir?"
"Elbette hayır!"
"İşte, bu gezegende normal olan ütopik, normal olmayan ise gerçektir. İşte sen, ben ve şu topluluk bu gerçekliğin distopyasına mahkum edilmiş kurbanlarız."