Machiavelli Gönderileri
Machiavelli kitaplarını, Machiavelli sözleri ve alıntılarını, Machiavelli yazarlarını, Machiavelli yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
.. Luther'in oldukça "eksistensiyalist" bir bakış açısıyla belirlediği üzere, insanlar kendi başlarına yaşamazlar fakat başkaları veya yakınındakiler için, başkaları veya yakınındakiler sayesinde yaşarlar. ("weyl eyn rechter Christen auff erden nicht yhm selbs sonder seyrıem nehisten lebt unnd dienet"; LD 18, WA XI 253)
Luther'e göre, dünyevi alemde Hristiyanca bir rejim kurmak mümkün olamayacağından, çünkü bu insanın fıtratına aykırı olurdu, kusursuz Hristiyanlığı vaazeden Yeni Ahit'in kurallarına göre bir dünyevi otorite tasavvur etmek anlamsız olacaktır. Dolayısıyla bu iki rejimi birbirinden kesin bir şekilde ayırmak lazımdır: Tinsel rejim sayesinde insanlar iyi birer Hristiyan olacak ve Tanrı'ya ulaşacaktır. Fakat dünyevi rejimin böylesine bir görev tanımı bulunmamaktadır. Dünyevi rejimin, insanların manevi selametleri konusunda söz söylemeye ve edimde bulunmaya ne hakkı ne de yetkisi vardır. Sadece dünyevi rejimle toplumu idare etmeye kalkışmak batıl olacağı gibi, tinsel rejimin dünyevi rejimin görevlerine soyunması da yine kötülüğe kapı açacaktır.
Her sitede iki mizaç vardır: Halka ait olan ve ekabire ait olan. Halk hükmedilmek, ezilmek istemez. Ekabir hükmetmek, ezmek ister. Lefort'a göre, asıl önemli olan Machiavelli'nin bu çok bilinen görüşünden çıkardığı sonuçtur. Yalnızca bu çatışmanın kendini açığa vurabildiği yerlerde, yani yalnızca halkın ekabirin baskısına direnebildiği yerlerde iyi yasalar yapılabilir ve yalnızca orada cumhuriyet kendi adına layık olur. İşte böyle düşündüğü için Machiavelli, diğer bütün tarihçilerden farklı olarak -Lefort, bunun özellikle altını çizer Roma'nın zaman zaman yaşamış olduğu karışıklıkları övmektedir.
Eylemleri (azioni) ve yaşamlarına (vita) bakılırsa, talihin (fortuna) onlara bir fırsattan (occasione) başka bir şey vermediği görülür; fırsat ise onlara istedikleri formu verebilecekleri bir madde sunmuştur; bu fırsat olmasaydı, onların bağrındaki virtu (la virtu della animoloro) sönerdi; [keza] bu virtu olmasaydı, fırsat boşa giderdi.
"insanların eylemlerinde ..." der Machiavelli, "özellikle de prenslerin eylemlerinde sonuca bakılır... Çünkü sıradan insan hep görünüşten, bir işin sonucundan etkilenir ve dünya sıradan insanlarla doludur."
'Gibi görünmeyi' gerçekten olmanın üstüne çıkararak, görünüşe ve görünmeye eski itibarını geri vermeye çalışırken, mevcut ahlaki şemayı baş aşağı çevirir, altını üstüne getirir. Prense cömert görün ama cömert olma; şefkatli görün ama şefkatli olma; acımasız görün ama acımasız olma; kötü görün ama kötü olma; iyi görün ama iyi olma; dindar görün ama dirıdar olma tavsiyesinde bulunur. Felsefenirı kadim ayrımı olan görünüş ve gerçek ayrımı, Machiavelli'de de vardır.
.."Bir bütün olduğu sanılan Tanrı'nın evi üçe bölünmüştür: Bazıları dua eder, diğerleri savaşır, ötekiler de çalışır. Yan yana varolan bu üç kesim, birbirlerinden ayrı oldukları için acı çekmezler; bir kesimin sunduğu hizmetler, diğerlerinin işlerinin önkoşuludur; herbiri, kendi payına, bütünün ihtiyacını karşılamayı üstlenir. Bu yüzden, söz konusu üçlü toplanma, yine de bir sayılmaktan geri kalmaz; işte böylece, yasanın üstünlüğü sağlanabildi ve dünya barışa kavuşabildi."
Kralsız gelişen birçok krallık görüldü, ne var ki krallığı olmayan bir krala hiç rastlanmadı.
Politik kötülük deneyimi, herkesi politikayı suçlamaya ve indirgemeye götürürken Arendt’i politikanın niteliğini araştırmaya ve onun moralle ilişkisini incelemeye ve dolayısıyla Machiavelli’ye götürecektir. Politik kötülük üzerine düşünmek için Prens’e iyi olmamayı öğrenmeyi öğütleyen Machiavelli’ye dönmek ilk bakışta paradoksal görünebilir. Ama Arendt, bu öğütte immoralite ile politikayı özdeşleştiren Makyavelizm yorumcularından farklı olarak moral ve politika arasındaki farkı ve hatta moral karşısında politikanın yüceltilmesini bulacaktır.
Sayfa 83 - Tülin Bumin
Machiavelli’nin kastettiği şeyin, söylediğinin aynısı olmadığı görüşü veya onun literal olarak değil, mecazi olarak okunması gerektiği görüşü Spinoza, Rousseau, Hegel, Marx gibi isimleri içine alan bir okuma geleneği oluşturur. Bu geleneğe göre, Machiavelli şaka yapmamaktadır, bilakis kötülüklerinden ders alıp uyanacağımız bir ibret hikayesi anlatmaktadır. Aslında Machiavelli, kötücül biri değildir. Benedetto Croce’ye göre, o, mustarip bir hümanisttir. Modern Prens’in yazarı Antonio Gramsci’ye göre ise, Machiavelli devrimci bir öncü, kolektif iradenin hegemonyasının antropomorfik sembolüdür.
Sayfa 53 - Solmaz Zelyüt