Madam Bovary
Gustave FlaubertMadam Bovary Gönderileri
Madam Bovary kitaplarını, Madam Bovary sözleri ve alıntılarını, Madam Bovary yazarlarını, Madam Bovary yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ama sevdiklerimizi çekiştirmeye başladık mı onlardan kopmaya da başladık demektir.
Güzel günlerin sıcağı
Küçük kıza aşkı düşündürür.
Sayfa 356 - LavantaKitabı okudu
Alt kattaki konuşma, dördüncü kattaki konuşmaya benzemez.
Fakat bir taraftan da öç almanın tadını hissediyordu. Hem de iliklerine kadar. Bu kadar çektiği yetmez miydi artık? Evet şimdi üstün durumda olan kendisiydi. Pişmanlık bile duymuyor, korkmuyordu.Hayattan lezzet almaya herkes kadar onun da hakkı vardı.
Sayfa 177 - EmmaKitabı okudu
Siyasi fırtınalar kötü havalardan daha tehlikelidir
Sayfa 155 - Rodolphe (Danışman)Kitabı okudu
Bir çeşit sincap işte, görüyorsunuz, baş döndürücü yüksekliklere çıkmış, ceviz silkeleyeyim diye!
Sayfa 139Kitabı okudu
Taşrada pencere, tiyatro ve gezinti yerini tutar
Başka birçokları gibi o da ekmeğini kendisi kazanmak zorunda olsaydı, kafasına doldurduğu yığın yığın düşüncelerden, başıboşluğundan ileri gelen bu keyifsizliğe düşmezdi.
Sayfa 136Kitabı okudu
Görür gibi olduğunuz bir ülkede, kımıldamadan dolaşırsınız, düşünceniz düşlerle sarmaş dolaş olur, peşinde koşar durur. Roman kahramanlarına karışırsınız; onların elbiseleri içinde kendiniz varsınızdır sanki.
-Doğru, doğru! diyordu Emma.
-Bazen bir kitapta bir zamanlar kafanızdan geçmiş, belirsiz bir düşünceye, uzaktan gelen en ince duygunuzu ortaya serilişi gibi olan, kararmış bir benzetmeye rastladığınız oldu mu hiç? dedi Leon.
Sayfa 89Kitabı okudu
Kendi yaşayışına gelince penceresi kuzeye bakan bir çatı kadar soğuktu.
Sayfa 50Kitabı okudu
Oysa bir erkeğin herşeyi bilmesi, bir çok alanda üstün derecelere yükselmesi, insanı tutkunun güçlerine, hayatın inceliklerine alıştırması gerekmez miydi? Ama nerde, hiçbir şey öğretmiyordu bu adam.
Sayfa 46 - EmmaKitabı okudu
Sevdiklerimizi cekistirmeye basladik mi, onlardan kopmaya da basladik demektir.
Sayfa 307Kitabı okudu
hiçbir sonuca ermeksizin sevmekten bezmişti, hani insan, hiçbir şeye karşı ilgisi, hiçbir şeyden umudu kalmayınca hayatın her gün değişmeyen tekrarı altında ezilir gibi olur, kendinde işte öyle bir hal hissetmeye başlıyordu.