Mai ve Siyah Gönderileri
Mai ve Siyah kitaplarını, Mai ve Siyah sözleri ve alıntılarını, Mai ve Siyah yazarlarını, Mai ve Siyah yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
O mezara gidiş, hayatının bütün acılarını, tatlı bir kendinden geçme haliyle uyuşturmuştu.
Bak, yine yüzüme artık yaşamaktan bezmiş, vazgeçmiş bir adam gibi bakıyorsun.
Aman Yarabbi! Sevmek bu muydu?.. İnsanı sanki bir mengene içinde sıkıp da birisinin ayakları altında ezik, bitik, can çekişerek atmak isteyen bir öldürücü şey, sevmek bu muydu?..
Bence halk nerede gürültü olursa oraya yönelir.
Yalnız bir şeyden hoşlanıyordu: Sessizlik!
Okumuyordu; hatta sevgili şairlerini, o ruhunun en samimi arkadaşlarını bile, onlarla olan yakınlığını sürdürmeye değer bulmadı.
Ah! Zavallı hırpalanmış, ezilmiş hayatlar!..
Mai bir gece ile siyah bir gece arasında geçen şu nasipsiz, bahtsız ömür!.. Bir elmas yağmuru altında gelişerek, şimdi bir siyah inci yağmurunun altında gömülen o emel çiçekleri!..
Gözlerinin önünde o mai gece ile bu siyah gece karşı karşıya geldi: Mai ve siyah.
-Anne! İzin verir misin, senin dizine yatayım?.. Hani ya bir vakitler beni dizine yatırır da saçlarımı okşardın! İşte gene öyle yatayım, beni gene öyle, sanki sekiz on yaşında bir çocukmuşum gibi okşa… Ah, bilsen anneciğim! Bugün okşanmak, sevilmek için ne kadar ihtiyacım var!.. Özellikle çocuk olmak, o mutlu zamana biraz geri dönmeyi ne kadar çok istiyorum!..
İnsan kendisinin yoksulluğunu, yoksunluğunu bir zenginliğin görkemi yanında, bahtsızlığın büyük acısını bir mutluluk gösterisi karşısında daha büyük bir acıyla anlar.
Aman Yarabbi! Sevmek bu muydu?.. İnsanı sanki bir mengene içinde sıkıp da birisinin ayakları altına ezik, bitik, can çekişerek atmak isteyen bir öldürücü şey, sevmek bu muydu?
“Evet o! Deminden beri onun için titrediğimi görmüyor musun, anlamıyor musun? Ah bilsen! Onu ne kadar seviyorum!..”
“Sizi seviyorum... demek. Ah! bilseniz ne kadar seviyorum! O demin kapının arasında dinlediğiniz eseri yazmak için, onun her bir sözünü bulmak için sizi düşündüğümü; onu sizin
ayaklarınızın altına serpip yaymak için yazdığımı biliyorsunuz, değil mi? Bütün hayatımda ruhuma hayalinizle sürekli bir eş olduğunuzu, bir şey, düşünüze rastlamış bir hayal, pencerenizden
girmiş bir bahar havası size sezinletmedi mi? Bırakın, şurada gözlerinizin altında öleyim... demek; bütün yıllardan beri zorla dizginlenebilmiş çığlıkları, kendisini kaybederek, söyledikçe kendinden geçerek, tatlı bir ölümle olanca ruhsal varlığı eriyerek dökmek istedi.”
Bir aşk deliliğiyle tutuşmuş bir ağız uzanıyor, dudaklarını arıyor, uzun ve yakan bir öpüşle dudaklarını çekiyor, emiyordu. Silkinerek uyandı…