Mai ve Siyah
Halid Ziya UşaklıgilMai ve Siyah Sözleri ve Alıntıları
Mai ve Siyah sözleri ve alıntılarını, Mai ve Siyah kitap alıntılarını, Mai ve Siyah en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Herkes söylüyor, hiç kimse dinlemiyordu.
Sayfa 19 - İskele YayınlarıKitabı okudu
"Ümit var mı?"
Doktor;
"Ümit ne vakit kesilir?" dedi.
Sayfa 312 - İskele YayınlarıKitabı okudu
"Anne, müsaade eder misin dizinde yatayım?.. hani ya bir vakitler beni dizine yatırır da saçlarımı okşardın? İşte yine öyle yatayım, beni yine öyle, sanki sekiz on yaşında bir çocuk gibi okşa... Ah bilsen, anneciğim, bugün okşanmak, sevilmek için ne kadar ihtiyacım var! Özellikle çocuk olmaya, o mutlu zamana biraz olsun dönmeye nasıl muhtacım!.. Bugün dizinin, senin zavallı zayıf dizinin üstüne ağır gelen bu başın, bilsen, o çocuk başından ne kadar farkı var! Bu çocukla o çocuk arasında kırılmış, parçalanmış bir hayat duruyor. Ah! Ben hayatın, o vücudu harap eden mengenenin arasında nasıl da ezildim! İşte,bugün sana hasta, yaralı, tedaviye muhtaç olarak dönüyorum...
Ağlıyor musun anne?.. oh! Ağla ağla, biraz o yaşlar yüzüme saçlarıma dökülsün, onların temiz ve mukaddes damlalari altında şifa bulmak isterim. Yalnız bu değil, daima, ölünceye kadar... Değil mi anneciğim? Sen, beni bunlarla iyi edeceksin, bunlarla bana kuvvet vereceksin değil mi?...
Sayfa 344 - İskele YayınlarıKitabı okudu
Okumak!.. Ahmet Cemil, bunun üzerine neler kurmuş, ne ümitler yaşamıştı! Sanki onu kitaplarıyla rahat bırakacaklardı! Zavallı çocuk!
Sayfa 68 - İskele YayınlarıKitabı okudu
İnsan, kederli ve sevinçli zamanlarında kalbinin tahammülünden fazlasını diğer hassas bir kalple bölüşmek ister.
Sayfa 64 - İskele YayınlarıKitabı okudu
Çünkü herkes gülmek ister.
Sayfa 113 - İskele YayınlarıKitabı okudu
Her şeyden evvel okumanın, duygularını terbiye etmenin gereğini anladılar.
Sayfa 60 - İskele YayınlarıKitabı okudu
Artık hayatında yalnız bir gerçek kalmıştı: hülyasız, çıplak, zavallı bir gerçek...
Sayfa 337 - İskele YayınlarıKitabı okudu
"Hasta mıyım, bilemiyorum; fakat ah! Ne yazmak istediğimi bir bilsem; onu şöyle karşıma resmini çıkarılmış, tasvir edilmiş görmek mümkün olsa; işte o vakit, zannediyorum ki, artık ölebilirim; hayatta payına düşeni tamamıyla almış bir adam gibi gözlerimi kapayabilirim..."
Sayfa 60 - İskele YayınlarıKitabı okudu
Dünyaya küsmek duyarlığıyla doğmuş olan bu yufka yürekli şair; şu feryat eden şiirin üzüntüsüne karşı susmuş, sanki donup kalmıştı.
Sayfa 104Kitabı okuyor
Artık görmeyerek bakıyordu...
Sayfa 348 - İskele YayınlarıKitabı okudu
"Mezarlığım başka bir hayat savaşının mahvolmuş kuvvetleriyle dolu fakat henüz ölülerimin silsilesi bitmiş olmadı."
Sayfa 338 - İskele YayınlarıKitabı okudu
"Ah! Hissi mevzulara dayanan şeylerde erkekler kadınların ne kadar aşağısında!..."
Sayfa 329 - İskele YayınlarıKitabı okudu
Kendi kendine,
"Evet madem ki yaşamak için bir sebep var, bir anne var; bu hâlde, ölüme benzeyen bir hayatla yaşamakta devam ederim." diyordu.
Sayfa 328 - İskele YayınlarıKitabı okudu
"Hiç!" dediği işitildi.
Hiç!.. Daima hiç!..
Sayfa 290 - İskele YayınlarıKitabı okudu