Ölçülemeyecek kadar uzun zaman süreleri içinde bazen biri, bazen diğeri evrene egemen olur.
Evrende mutlak olarak sevgi hüküm sürdüğünde bir araya gelen ögeler uyumlu bir barışın tadını çıkarırlar ve çok büyük bir küreyi oluştururlar.
Nefret'in mutlak egemen olduğu dönemde ise her şey çözüşür ve dağılır.
Her iki varsayımda da birbirinden ayrılan varlıklar yoktur. Dünyadaki yaşam küresel evrenin Nefret'in gitgide artan gücünden ötürü çözülmeye gitmesiyle, Sevgi'nin gitgide artan gücüyle karşıt sonuca gitmesi arasında gider gelir.
Empedokles