.... Sanki soğan kabuklarını değil de , duygularını açığa çıkaran anıların kabuklarını soyuyordu.
İnsan bazen hüzün gözyaşları ile mutluluk gözyaşlarını ayırt etmede zorlanırdı. Ne var ki soğan gözyaşları iki kategoriye de girmiyor du.
Seslerin farklı düzenler içinde art arda sıralanması, bir iletişim kodu oluşturulması ve her dilin kendine has bir dünya meydana getirmesi, adeta mucize gibi bir şey.