Mavi Yeşil - Sayı 122 Sözleri ve Alıntıları
Mavi Yeşil - Sayı 122 sözleri ve alıntılarını, Mavi Yeşil - Sayı 122 kitap alıntılarını, Mavi Yeşil - Sayı 122 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Büyümüyor hiçbir şey
Kendine sarılmakla
Edip haksızdı, bu yüzden ölü kadınlarla dolu dünya
Aslında delirmekten korkmuyor değildim ama bazen deli olmak tüm bu insanlardan kurtulmak için iyi bir çözüm yoluydu.
Ben çoktan kaybettim bahar yanımı, umut dolu yüreğimi, yaşamak için parıldayan gözlerimi.
Bu ruh bu bedene sığamıyor.
Bir evde anne mutluysa herkes mutluydu ama anne huzursuz ve üzgünse sanki eve kara bulutlar çöker ve ev matem yerine bürünürdü.
Yalnızlık tek tesellim bu amaçsız kargaşanın içinde.
Kimse imtihan olmasın yalnızlıkla
Ama en çok da gece karanlığında
Kendi kuyuna sokulmakla
Bulunmadı çünkü henüz şifa
Kendi tırnağın ile açtığın yaraya
Düşünmemek için unuttum
Unuttukça dağıldı yollar
Ve artık
Dönüş tek seferlik bir uzak ihtimal
Delilik dedik ya, şair bile değilsindir artık mecnunun biri. Eşyaya farklı bir gözden bakarsın. Daldığın deryanın, kıyısı yoktur. Mumdan gemilerle açıldığın ateşten denizlerde gemin yok olur ve sen ateş denizin ortasında kalırsın.Adın şaire çıkar.