Mavi Yeşil, 2000 yılının başından bu yana Rize’de iki ayda bir yayımlanan bir dergidir. “Rize Grafik” adına yayımlanan Mavi Yeşil, “kültür-sanat-edebiyat” alt başlığıyla yıllardır aralıksız olarak yayın hayatına devam etmektedir. Dergi öncelikle Rize'nin, sonra da Karadeniz bölgesinin ve hatta Türkiye'nin, periyodik yayınını aksatmadan sürdüren en uzun ömürlü dergisidir. 2000 yılının başında, tabir yerindeyse “bir avuç gencin isteğiyle” yayın hayatına başlayan Mavi Yeşil, geçen bu süre içerisinde doğduğu şehrin sınırlarını aşarak başka şehirlere de ulaşmayı başardı. Ülkemizde, yerel ve ulusal tabanda yayımlanan kültür/sanat dergileriyle aynı ilgisizlik kaderini paylaşan dergi, bu şehrin bazı kitapçılarında satılarak ve abone yöntemiyle okurlarına ulaşmaktadır. Liseli gençlerden akademisyenlere uzanan bir çizgideki yazar kadrosuna sahip olan dergi, içeriğinde açıkça ideolojik/politik vurgusu bulunmayan hemen her tür yazıya yer vermektedir. Herhangi bir çevre ile bağlantısı olmayan, okur ve yazarlarının dışında “bizim dergimiz” diyebilecek sahibi olmayan bir dergi. Açıkçası, kralı olmayan bir imparatorluk! Yazılarının önemli bir kısmı Rize dışından gelen Mavi Yeşil, hemen her konudaki “merkez üretir/taşra tüketir” yaygın anlayışın aksine kültür/sanat alanında taşranın üretkenliğini vurgulamaktan yanadır. Mahallî dergi görüntüsünden uzak durmayı yeğleyen Mavi Yeşil dergisinin yazarlarının pek çoğu ulusal nitelikli başka dergilerde de yazdığı gibi önemli bir kısmı aynı zamanda kitaplı yazardır da. Yazmayı onurlu bir uğraş durumuna getirmekten yana olan ve büyük iddialarla –belki kaprislerle demek doğru olurdu- yola çıkmayan bu derginin öncelikli amaçlarından biri eli kalem tutan gençlere edebiyat ortamının fırsat kapısını aralamaktır. Ardından da yetişkin ilgililere elbette. Kişiler gibi dergilerin de edebiyat dünyasında - nasıl bir dünya ise orası- adlarından söz ettirebilmeleri sanıldığı kadar kolay olmuyor. Mavi Yeşil, 18 yıla yaklaşan süre içerisinde, yayın dünyasıyla ilgilenenlerin malumu olan sıkıntılarla sıkça yüz yüze gelerek kısmen de olsa adından söz ettirmeyi başardı. Hiç kuşkusuz, zorlukla yürünecek “uzun ince” yollar, kararlı adımları bekliyor. Bunca zaman aksamadan yayımlandığımıza göre bu derginin elinden tutan/tutacak sevdalıları varmış demek ki. Ne mutlu bize. Mavi Yeşil, edebiyat mezarlığında kaybolmak yerine –eller gibi davranıp görmemezlikten gelenlerin sayısı azaldıkça- zamanın elinden tutarak yürümeyi hedefliyor. Bıkmadan, sıkılmadan söylediğimiz gibi: Biz birbirimize parayla pulla değil, sevgiyle bağlıyız.