ün geldi, beni düşürdüğün yere yuva" dedim günlerce.
Gün geldi, birlikte düşlediğimiz hayallere "bir umut" dedim.
Gün geldi, içimi açtım ulan sana!
Tuttum yaralarımı gösterdim.
Sonra sen yaram oldun.
Sana canım dedim.
Canımdan oldum.
Sakındım seni, kendimden bile.
Kıskandım insanlardan.
Öyle ki kafasını çevirirken sana denk gelen gözlerden bile
kıskandım
Günlüğümden bile kıskandım.
Beni geride bıraktığından beri sana yazamadım.
Ben de oturdum bana bıraktıklarınla seni yazdım.
Öyle ya dostlar
Gururla söylüyorum.
Her şey çok sevmekten!