Yoksa kader denilen şey bir karşıdevrim miydi? İnsana dair değil de insana rağmen bir tutumu mu vardı? Kader insanı alır sürgüne gönderir, çöllere atar, hapislere tıkardı. Hep de muhalif insanları ne hikmetse. Sıradan adamı pamuklara sarar yatırır, biraz kafası çalışanı da alır maceradan maceraya, sefillikten sefilliğe atardı.
Sayfa 22