Sibel K. Türker

İki gün önce okulumuzda söyleşi ve imza günü yapan yazarla kahve içip sohbet ettikten sonra kitabını okumak (ilk kez kitabını okuyorum) çok tuhaf oldu benim için. Üç ayrı kitabıyla beş ödül almış bir yazarla sohbet ederken yazılarını bilmeden ne kadar rahat davrandığımı sonradan bu kitabı okurken düşündüm. Bu kadar iyi olduğunu bilseydim, O kahve ve sigara içerken ben yanında o günkü gibi olamazdım herhalde. (Nasıl olduğumu sormayın)
Sözlük okurdum demişti söyleşi de, kelimelerle aram iyidir demişti. Bunun böyle olduğunu kitapta net bir şekilde gördüm. On öyküden oluşan kitapta yaşamın kıyısına itilmiş insanların öyküleri anlatıyor. 1000Kitap'ta okunmamış bir yazar aynı zamanda :)

Can yayınları ne bassa okurum demiştim, yanılmışım.. öyküleri severim ama bu bir öykü kitabı olmaktan çok uzak. Belki 12-16 yaş grubuna hitap edebilir..

Sibel K. Türker'in okuduğum tek kitabı. Tarafıma hediye edilen kitabı elime ilk aldığımda; açıkcası kitabın başlığı, oldukça farklı bir içeriğe sahip olduğunu düşünmeme sebep olmuştu. Bunalımlı, depresif, fazlaca melankoli kokan içeriğinden habersizdim. Ön kapak tasarımında tercih edilen tabloyu da incelememiştim. Kitap içeriği bu sebeple benim için şaşırtıcı olmuştu.
Bu kitabı doğru yerde ve doğru bir psikoloji içindeyken okunmasının daha doğru olduğu kanaati içerisindeyim. Çok neşeli bir gününüzün ardından; başucu kitabı olarak ne yazık ki doğru bir seçim olmayacaktır. Ve tabi ki çok depresif bir zamanda da okunması en az diğeri kadar faydalı değildir.
Ayda'nın ölümü en yakınından tatması, terkedilmişliği ve daha küçük yaşta yaşadığı sarsıcı olayların etkisiyle yaptığı tüm sorgulamaları, içten içe eleştirmeleri olay örgüsü içinde kitabı akıcı hale getirmiştir. Yazarın bu ruh halini oldukça iyi işlediğini belirtmeden edemeyeceğim. Kitabın ödül almasına şaşırmamak gerekir.
Zaman ayırdığım için pişman olmamakla beraber, çok keyifli bir okuma da gerçekleştiremediğimi belirtmek isterim. Bu sebeple de yazarın başka bir kitabına şans vermedim. Henüz.

Kitabı 3.okuyuşum. İlk okuduğumda lisedeydim ki o zamanlar pek kitap okumuyordum elime geçmişti ve çok sevdiğimi hatırlıyorum. Tekrar elime alıp okumak istedim ve yine aynı duyguları yaşadım. Kitabın baş karakteri Ersin; oldukça farklı biri. Sürekli kendiyle ve etrafındakilerle bir savaş içerisinde. Kendini ve etrafındaki insanları sürekli sorguluyor. Ailesine karşı kendini hep bir fazlalıkmış gibi hissediyor. Kendiyle olan konuşmalarını ben çok sevdim. Duygularını kendine ifade ederken yaptığı betimlemeler de hoşuma gitti. Hiç duyulmamış bir kitap ama benim için yeri ayrıdır. Okunmasını tavsiye ederim.

Sibel Kayalı Türker' in okuduğum ilk kitabı. Kitap 2012 yılında Duygu Asena Roman ödülü ile 2013 yılında Yunus Nadi Roman Ödülüne layık görülmüş. Kitap karakterimiz yetimhanede büyümüş, babasını hiç tanımamış, annesi ile sorunları olan Ayda' nın, sevgilisi Gurur tarafından terk edilmesi ile başlar. Bu terk edilme sonucunda yoğun acılar çekerken karşısına komşusu olan intihara meyilli bankacı Neşe çıkar. Neşe karakterine bayıldığımı söylemeliyim. Zaten kitabın en güzel kısımları bu iki kadının o an üzerinde konuştukları; din, ahlak, müzik ve aşka dair konulardaki tespitlerdir bana göre. Çok keyif aldım. Yalnız kitabın genelinde ağır melankoli var. Bu ruh halindeyseniz kitap sizi daha da bunaltabilir. Kitapta çok sevdiğim, özellikle altını çizdiğim, yobazların kadın üzerindeki düşüncelerine dair harika bir tespit olan şu kısımla sonlandırıyorum: ""Kadın peygamber var mıdır? Haşa! Bu, varoluş yasaları gereği olanaksızdır. Boşuna yorulma. Kadının yaradılışı gereği ana odağı bedenidir, dolayısı ile tinselliği on dört ayar altına benzer.
O ancak doğru yola çevrilebilir, ona ancak öğretilebilir. O da öğrenebilirse..."

Kitap bir ik tane güzel öykü içerse de genel anlamda beğenmedim. Fazla gerçeküstü öğeler içeren hayal mi gerçek mi olduğu hâlâ belirsiz öyküler okumak gerçekten sıkıcı.

2005 yılı Yunus Nadi Öykü Ödülünü almış bir kitap. Sibel hanımcım zaten bol ödüllü biz yazardır. Bu öykü kitabı da gayet karanlıktı. İnsanı bunaltabiliyor ama kesinlikle kötü yazılmasından değil. Çok iyi öyküler vardı ki favorim "Karanlık Rüyalar" adlı öykü muazzamdı. Okuduğum 3. kitabı oldu kendilerinin. Kıyas yapmak her ne kadar doğru olmasa da roman olan "Hayatı sevme hastalığı" adlı kitap bambaşkaydı. Sibel hanımın kitaplarına başlayacaksanız eğer öncelikle adı geçen kitabı okumanızı öneririmden ziyade çok isterim. Sağlıcakla.

Sibel Türker bu sefer karşımıza 10 tane öykünün bulunduğu bir kitapla çıktı. Öykülerin bir çoğunu sevdim. Yazarın dili, üslubu açısından gayet akıcı bir kitaptı. Ben okuduğum bir kaç kitabın yanına ek olarak başlamıştım ama tahmin ettiğimden daha kısa süre de bitirdim. Yine de bu yazarın kitaplarını hiç okumamış ama alsam da okusam diyorsanız ben size "Hayatı Sevme Hastalığı" kitabını öneririm..

Sibel hanımın okuduğum ikinci kitabı. Hayatı sevme hastalığı romanı bir harikaydı. Bir de öykülerini denemek isteyerek bu kitabı almış oldum. Yalnız pek sakin kafayla ve evimde okuyamadığım için net bir şey söyleyemeyeceğim. Ama okuduğum öykü kitaplarına göre ağırdı, bilginiz olsun. Kesinlikle kendine ayrılan boş bir zaman isteyen bir kitap. Sibel hanımla tanışmak isterseniz ya da istemeseniz de olur ne olur "Hayatı sevme hastalığı" nı okuyun. Sevgiyle kalın.