Mehmet Rauf Bütün Telif Tiyatroları
Mehmet Rauf‘'Seviniz, seviniz… Ah bu dünyada yalniz ask vardir ve insana sevk ve saadet bahsedecek yegâne ve en sayan-i tebcil [yüceltmeye layik] kuvvet odur.'' Diyorlar… Behice- O kadarcik mi ya? Mecdi- Hayir, daha ilave ediyorlar ki ‘'ve eger hayat size bu saadeti bahsetmek lütufkârliginda bulunursa, yani sevecek ve sevilecek bir güzel ve müstesna kadina tesadüf ederseniz, sakin bu firsati kaçirmayiniz ve bos tasvirlere itaatinden bu firsati feda etmek cinnet ve cinayetini irtikab etmeyiniz [islemeyiniz].''Diyorlar… Kaleme aldigi cümlelerle okurun hayatinda izler birakan Mehmet Rauf daha çok Eylül yazari olarak anilsa da yazarin tiyatro yönü azimsanmayacak kadar önemlidir. Bu çalisma ile yazarin bütün telif tiyatrolari yeniden okur karsisina çikmakta ve Mehmet Rauf'un tiyatrocu yönü yeniden önem kazanmaktadir.
323 sayfa
Yazar Hakkında
Mehmet RaufYazar · 40 kitap
Mehmed Rauf Servetifünun romancılarından, 1875 yılında doğdu, 1931 yılında İstanbul'da öldü. Bahriye Mektebi'ni bitirdi (1893), deniz subayı oldu, staj için Girit'e (1894), Kiel kanalının açılış töreninde bulunmak üzere Almanya'ya (1895) gönderildi, dönüşte İstanbul'da Tarabya'da elçilik gemilerinin irtibat subaylığına atandı. 1908'den sonra bahriye'den ayrıldı, hayatını yazarlıkla kazanmaya başladı. Cumhuriyet devrinde kadın dergileri çıkardı, ticaretli uğraştı. On altı yaşındayken yazdığı Düşmüş adlı hikayesini İzmir'e, Halit Ziya'ya göndermiş, Halit Ziya da Hizmet gazetesinde basmıştı, daha sonra İstanbul'da Mektep dergisinde yazıları çıktı. Halit Ziya, Cenap Şehabettin, Hüseyin Cahit'le böylece önceden tanışan Mehmed Rauf, sanatının en başarılı eserini Eylül romanıyla verdi; psikolojik roman örneği olan Eylül'de olduğu gibi öteki eserlerinde de özellikle aşk maceralarını konu yaptı. Romanları: Eylül (1901), Genç Kız Kalbi (1925), Böğütlen (1926), Define (1927), Son Yıldız (1927), Kan Damlası (1928), Halâs (1929) Hikâye Kitapları: İhtizar (Cançekişme, 1909), Âşıknâme (1909), Son Emel (1913), Hanımlar Arasında (1914), Bir Aşkın Tarihi (1915), Üç Hikâye (1919), İlk Temas İlk Zevk (1923), Aşk Kadını (1923), Eski Aşk Geceeri (1924) Mensur Şiir: Siyah İnciler (1901, 1925) Oyunlar: Ferdi ve Şürekâsı (1909, filme de alındı: 1917), Cidal (Kavga, 1911), Sansar (1920), Ceriha (Yara, 1927)
