Melekler de Ölür
İlhami SidarMelekler de Ölür Gönderileri
Melekler de Ölür kitaplarını, Melekler de Ölür sözleri ve alıntılarını, Melekler de Ölür yazarlarını, Melekler de Ölür yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Feleğin dönüşü göğün mavi bahtından
Yeniden gösterince newrozu
Şehirlilerin ve Sipahileri hepsi
O kutlu geleneğe uydu
Sayfa 144 - İthaki Yayınları -1.Baskı-2015
Böyle gürbüz bir ayrılık
Olsun istememiştim
Şimdi uzaklarda
Kimbilir nerdesin
Sayfa 78 - İthaki Yayınları -1.Baskı-2015
Tenin
Bir asma dalı gibi
Sarmaşıklandığında tenime
Gülümseyişin
Gül tomurcuklar gözlerimde
Sayfa 77 - İthaki Yayınları -1.Baskı-2015
Görüyorum
Öksüzlüğünü çocuk gülüşlerinin
Nasırlarında çiçek açmış
Bedenin yoksunluğu
Rüzgârın ıslıkları
Düşlerini ayaza savurduğunda
Hüznün deki cesareti görüyorum
Günün kahreden bakışları altında
Dört yanını sarıyor
Alevlerin korlu gülleri
Gölgeleri arasında kayboluyor kentlerin
Gizli bir pınar gibi
İncilerini yüreğine sedefle
Dilsiz ve derinden
Sessizliğin türküsünü söyle
Akarken pusulasız yollara
Dönüp bir bak ardına
Saklambaç çınarına
Hangi su can verecek fidanlarına
Sayfa 20 - İthaki Yayınları -1.Baskı-2015
“Ahh ! sen olmasan , sen olmasan ne çekilmez olur bu hayat !
Sayfa 39 - İthaki Yayınları -1.Baskı-2015
Orda
Göbeği çatlıyor şiirin
Söylemeye varmıyor dilimiz.
Güneşin saçları tutuşuyor penceremde
saatler "sen yoksun" u gösteriyor
Tenine düşen yıldızları sayıyorum
İnatçı suskunlukta
Ay küçümen
Sen kocaman
Bir çiğ tanesi olup düşsen
yaprağıma
Dokunuşlarının yağmasına sunsam bedenimi
Kaplasan diyorum tenimi
Akşamlarım
Ilgıt nefesinle doldursa yelkenlerini
Bilsen ne vurgulu şimdi
Şehrin en tenha yerinde
Sayfa 77Kitabı okudu
Güneşin saçları tutuşuyor penceremde
saatler "sen yoksun" u gösteriyor
Tenine düşen yıldızları sayıyorum
İnatçı suskunlukta
Ay küçümen
Sen kocaman
Sayfa 76Kitabı okudu
Babamdı!
Dudakları bir küfür nöbetin de çarpılıp duruyordu.
Oydu!
Yüzünü gözünü betimleyemediğim...
Cisimsiz bir siluetten ibaretti.
Tensiz ve tinsiz...
Öylece,kıpırtısızdım.
Ne yapacağımı bilemiyordum .
Gözlerim anlamsız , boşluğu kesip duruyordu .
Sonra...
Sonra apansız devindim.
O titreyen ses
Korunun nakarat vokalinde
Kırılıp giden yol
Yol muydu peşim sıra
Peşim sıra diktiğim fidanları koparan
Heyhat
Ne denli ölü kokuyordu çukurlar
Ne şendi ölü toplayıcılar
Görüyorum
Öksüzlüğünü çocuk gülüşlerinin
Nasırlarında çiçek açmış
Bedenin yoksunluğu
Rüzgârın ıslıkları
Düşlerini ayaza savurduğunda
Hüznün deki cesareti görüyorum
Günün kahreden bakışları altında
Dört yanını sarıyor
Alevlerin korlu gülleri
Gölgeleri arasında kayboluyor kentlerin
Gizli bir pınar gibi
İncilerini yüreğine sedefle
Dilsiz ve derinden
Sessizliğin türküsünü söyle
Akarken pusulasız yollara
Dönüp bir bak ardına
Saklambaç çınarına
Hangi su can verecek fidanlarına
Sayfa 20Kitabı okudu
Ah, konar kalkar bir kelebek peşinde koşarken saçları rüzgârda uçuşan o maral kızlar; Hazal, Firyaz,Sakine ,bütün umutları şimdi bir avuç külden başka neydi ?
Lacivert gökyüzü!
Yukarıda asılı portakal dilimli avize !
Uyku sisleri ağır ağır çöküyor.
Zaman durdurulamaz akışta:
Tik tak! Tik tak! Tik tak !
Bir savaşçı ölüme değil , yaşama tutkundur çok . Ama ölümle okadar iç içedir ki ,bir cekirdek köklenir içinde o , yaşamda öyle ...