Mesnevi Cilt 5
Mevlana Celaleddin-i RumiMesnevi Cilt 5 Gönderileri
Mesnevi Cilt 5 kitaplarını, Mesnevi Cilt 5 sözleri ve alıntılarını, Mesnevi Cilt 5 yazarlarını, Mesnevi Cilt 5 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kuran'ın manasını, ancak Kur'an'dan yahut da hava ve hevesini ateşe vurmuş, Kur'an'ın huzurunda alçalmış, kurban olmuş, ruhu Kur'an kesilmiş adamdan sor.
Bir yağ tamamıyla güle feda olur, gül kesilirse ister onu yağ diye kokla,ister gül diye!
Sayfa 245 - Tablet yayınlarıKitabı okudu
Aşk,söze sığmaz. Aşk,bir denizdir ki dibi görünmez.
Sayfa 213 - Tablet YayınlarıKitabı okudu
***
Ey Allah’ım, bu gam ancak işlediğim günahın karşılığıdır. Allah’ım sen noksan sıfatlardan münezzehsin! Zulümden, sitemden berîsin, temizsin; hiç suçsuz bir kişiye dert verir misin? Gam verir misin? Ben ne suç işledim, katî olarak bilmiyorum ama, başıma gelen derdin sebebinin bir günah olduğunu biliyorum. Allah’ım, sebebi nasıl örttü isen, lûtfet, o suçu da ört, gizle…
***
Mesnevi Cilt 5
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Taş taşlıktan geçmedikçe parmaklara yüzük olmaz. Yüzük olmak dileyen taş, ezilmeyi, yontulmayı göze almalıdır.
Arap alfabesinin ilk harfi olan elif, dümdüz bir çizgidir ve noktanın uzatılmasından meydana gelmiştir. Noktası olmadığı gibi hareke de almaz. Bu bakımdan onu kayıtsızlık ve hürlükle vasıflandırmışlardır. Aynı zamanda boy da elife benzetilir. Sofiler de elife birçok mânalar vermişlerdir.
Ey af etmeyi sandığına almış, kendine mal edinmiş zat, affet. Sen lûtufta en ileri gidensin. Bütün lütuf edenler, senin
ardındadır.
Ben kim oluyorum ki af et diyeyim? Ey padişahım, ey Kün emrinin hulâsası!
Ben kim oluyorum ki ey bütün benler, eteğine sarılmış olan padişahım, benliğimden geçmeden seninle beraber bulunayım?..
Bu yaşayış, ölüm suretinde gizlidir. O ölümse yaşayış kabuğunda gizli.
Nur, ateş şeklinde görünmede, ateş de nur şeklinde. Yoksa dünya, hiç gurur yurdu, aldanma durağı olur muydu?
Kendine gel, acele etme. Önce yok ol. Battın mı nur doğrusundan başgöster.
Ezel benliğinden gönül hayretlere düştü; bu benlik, soğuk bir hale geldi, ayıp ve ar kesildi.
Can, o bensiz benlikten hoş bir hal aldı, âlem benliğinden sıçrayıp çıktı.
Sen, halka "Ben rabbinizim" deyip durursun ama bu iki sözden de gafilsin.
Rab olan rablık ettiği kişiden nasıl titrer? Ben demeyi bilen, nasıl olur da cisim ve can bağına bağlı kalır?
İşte bak, buracıkta bizler ben diyoruz, çünkü benlikten kurtulduk; zahmetlerle, belâlarla dolu benlikten halâs olduk.
O beye de kin güdersem yapacağım zulüm, yine başıma gelir.
Çünkü bir kötülüğün cezası, tıpkı onun gibi olan bir kötülüğe uğramaktır.
Dedi ki: Başkalarına yaptığım şeyler, ceza haline geldi, bana gelip çattı.
Mevkiime güvenip başkalarının eşine kasdettim. Bu kasıt, bana döndü, kuyuya düştüm.
Başkasının kapısını dövdüm, o da tuttu, benim kapımı dövdü.
Kim, başkalarının karısına kötülük ederse bil ki kendi karısına pezevenklik eder.
Dedim ki: A nefisceğiz, hem münafık olarak yaşamadasın, hem münafıkça ölmedesin, nesin sen? İki âlemde de mürai imişsin, iki âlemde de hiçbir şeye yaramazmışsın meğer. Bu beden sağ oldukça halvetten çıkmamayı nezrettim. Çünkü bu beden, halvette ne yaparsa kadına, erkeğe görünmek için yapmaz
"İyilik edenin iyiliği kendine, kötülük edenin kötülüğü yine kendine, Rabbin,
kullarına zulmetmez." Sûre 41 (Secde), âyet 46
"Şüphe yok Rabbin, gözetleme yerindedir, görür." Sûre 89 (Fecr), Ayet 14.
"Bir kötülüğün cezası, ona benzer bir kötülüktür. Kim affeder, işi düzeltirse mükâfat Tanrıya aittir. Şüphe yok o, zâlimleri sevmez." Sûre 42 (Şûra),
âyet 40.
"Rabbiniz, size acıyabilir. Fakat döndünüz de yine fenalık yaptınız mı biz de döneriz. Cehennemi, kâfirlere zindan ettik." Sûre 17 (Esra), ayet 8.
3340.Biz bildik ki şu tenden ibaret değiliz.Beden olmaksızın da Tanrı ile yaşarız. Ne mutlu o kişiye ki kendi zatını tanıdı,ebedi emniyet sahasında bir köşk kurdu. Çocuk,ceviz ve kuru üzüm için ağlar.Halbuki bu,büyük adama göre hiçbir şey değildir Gönüle göre de beden,cevizle kuru üzümdür.Çocuk,nerden büyüklerin bilgisine sahip olacak? Kim,perde ardındaysa zaten çocuktur.Er ona derler ki kırılmaz.