Mevlânâ Mesnevi'nden Seçmeler
Mevlana Celaleddin-i RumiMevlânâ Mesnevi'nden Seçmeler Gönderileri
Mevlânâ Mesnevi'nden Seçmeler kitaplarını, Mevlânâ Mesnevi'nden Seçmeler sözleri ve alıntılarını, Mevlânâ Mesnevi'nden Seçmeler yazarlarını, Mevlânâ Mesnevi'nden Seçmeler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Sonsuz Aşk
Ey hakikat aşığı! Sen öyle bir aşkın peşinde koş ki, o aşk gelip geçici olmasın. Sonunda seni ümitsizliğe düşürmesin. Allah aşkı yok olmaz! O aşkın aşığı da, maşuku da sonsuzdur.
Basıp geçtiğin toprağa yavaş bas, çünkü o toprakta , birçok gözler, yanaklar, kemikler vardır.onları incitme.
Mesnevi'den...
Arif, beden evine gelen misafirlerden şikayet etmez. Neşeli ve gamlı düşünceleri iyi karşılar. Onları hoş görür, çünkü onlar tanrı misafirleridir. Biraz duracaklar, sonra gideceklerdir.
Sayfa 86Kitabı okudu
İnsanı inciten kişinin, Allah'ı incittiğinden haberi yoktur. O bilmiyor ki bu küpün suyu, Hak ırmağının suyu ile birleşmiştir.
Sayfa 60Kitabı okudu
Hadis
Elinden, dilinden Müslümanların emin olmadığı kimse, gerçek Müslüman değildir.
Sayfa 18Kitabı okudu
" Hani derler ya: 'Yoksulun şansı olsa yoksul olmaz,' diye. "
" Ey arkadaş! Ömrünün atlasını, gurur terzisi, ay makasıyla kesip kesip çalıyor, uyan artık, gülmekten vazgeç..."
" Aptallık ve bilgisizlik yırtığı yama tutmaz. "
" Uykuya dalmış bilgisiz kişiye, öğüt vermek çorak toprağa tohum atmak gibidir. "
" O zavallı karınca, akılla canın Allah'ın emriyle ancak hareket edebildiğini, Rabbin kuvvet ve kudreti olmazsa onların ölüden ibaret kalacağını, şayet Allah bir an olsun akıldan ve zekadan yardımını kesse aklın apışıp kalarak, aptallıklar yapmaya başlayacağını bilemedi. "
" Birşeyi bulunmayacak yerde aramak, aramamak demektir. "
" Haydi diyelim ki sel geçti gitti fakat selin izleri nerede. "
" Sen de böyle engin bir gönül varsa sendeki bunca pisliğe, içindeki dikene, çirkefe ne demeli. "
Gül Kokusundan Bayılan Adam
İri yarı bir adam, bir gün güzel koku satanların pazarına gelince aklı başından gitti, yere yıkılıp bayıldı, yol ortasına bir ölü gibi yığıldı kaldı.
Bunu gören halk başına üşüştü. Başına toplananlardan kimi kalbini yokluyor, kimi yüzüne gül suyu döküp duruyordu.
Bilmiyorlardı ki adamcağız gül kokusundan bayılmış.
Kimi bileklerini, başını ovuyor kimi öd ağacına şeker karıştırarak tütsü yapıyor, bir başkası elbiselerini çıkarıp üstünü hafifletiyordu.
Birisi nabzını yokluyor, öbürü ağzını kokluyor, şarap mı içti, esrar mı çekti, afyon mu yuttu, anlamaya çalışıyordu.
Bir türlü adamın neden bayıldığını anlamıyan halk şaşıp kaldı.
Son çare olarak akranlarına haber vermeye karar verdiler. O bayılan kişinin akıllı ve anlayışlı bir kardeşi vardı. Bu haberi alır almaz yanına biraz köpek pisliği alarak koşup geldi. Çünkü kardeşi köpek bakıcısıydı, köpek pisliği kokusuna alışmıştı. Gül kokusu duyunca bu yüzden bayılmıştı. Kardeşinin yanına varınca, o akıllı kişi, kimse anlamasın diye önce halkı dağıttı, sonra ağzını kulağına götürerek okuyormuş gibi yaptı, bu arada gizlice köpek pisliğini burnuna götürerek koklattı, koklatır koklatmaz adam ayılarak kendine gelmeye başladı.
Halk şaşırdı:
"Bu ne büyük bir efsun, bir sihir," dediler.