Herkes dünyevi varlıkların, mal ve mülkün esiri olmuştur. Renk ve kokuya, yani gösterişe, şatafatlı hayata tutulmuştur. Zahid bile bu dünya sevgisinden kendini kurtaramamıştır. İçi daralıp durmakta, zenginlere bakarak hayıflanmaktadır.
İnsan şu daracık duraktan, şu utanılacak zulümlerle, kötülüklerle dolu kirli dünyadan kurtulmadıkça, can çıkmadıkça huyu nasıl iyileşir? Gönlü nasıl açılır?