Milena'ya Mektuplar
Franz KafkaMilena'ya Mektuplar Gönderileri
Milena'ya Mektuplar kitaplarını, Milena'ya Mektuplar sözleri ve alıntılarını, Milena'ya Mektuplar yazarlarını, Milena'ya Mektuplar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bu korku yalnız bana karşı değil, her şeye karşı, utanmadan yaşayabilen her şeye karşıdır. Eti sevmez örneğin, etin arsızca, Çırılçıplak oluşu tiksindirir onu.
Fakat korkunç bir ileriyi görme sezgisi içinde, tertemizdir; kimseye leke sürmek istemediği için zorlanmıştır bu yalnızlığa.
Hiçbir zaman başaramayacağını sandığı bu "tuttuğunu koparan" olayına aklı durur, hayrandır, hem de insanın gözünü yaşartacak, çocuksu bir bilisizlikle hayrandır.
Evlenmenin nedeni yalnızlıktan kurtulmaksa, ne elde edilir? Yalnızlığı yalnızlıkla
birleştirmekten bir yuva kurulamaz... Birinin yalnızlığı ötekinde yansır, karanlık gecelerde
bile. Hele yalnızlığı silah gibi kullanmak, daha da kötüdür.
Yaşayan yazarlar, yazdıklarıyla canlı bir bağ kuruyorlar; yazarların ölmemiş olmaları, kitapları için ya iyi oluyor, ya da kötü.
Uzakta olan birini düşünebiliriz, yakınımızdakini elle tutabiliriz, hepsi o kadar, üst yanı insan gücünü aşar. Oysa, mektup yazmak, hortlakların önünde soyunmak, kendini ele vermek demektir...
Ben karanlıkların adamıyım, ortalara çıkmamam gerekir, en doğrusu bu.
Gücüm yetmez ki; paltom ağır gelirken, nasıl taşırım koskoca dünyayı sırtımda?
Yahudi düşmanlığı içinde yüzüyorum: "Uyuz ırk" adını takmışlar Yahudilere şimdi de. Böylesine tiksiniliyorsa, en doğal şey göç etmek oralardan, yalan mı? Kalınmaz ki artık.
biz hiçbir zaman bir arada yaşayamayacağız, olamayacak bu; "önce" ile "hiçbir zaman" arasında ayrım yoktur.