Milena'ya Mektuplar
Franz KafkaSözler ve Alıntılar
“Kimi vakit pençeyi andıran bu terli, bu soğuk eli nasıl uzatırım sana?”
Gel artık! Sen olmayınca yanımda, korku başkaldırıyor.
Karşındakini yalnız varlığınla kurtarabilirsin.
“Biliyorum, boş bir şeye umut bağlamışım, ama ne yapayım, son çarem bu.”
“Ancak akıl hastanesinde dinlenebilir insan; gözünü sabahtan akşama dek bir yere dikip oturacak...”