İnsanın sonradan gelen bilgiyle tüm hayatını gözden geçirmesi cehennem azabını önden tatmak gibidir; en kötüsü de bariz hatalarla yüzleşmek değil, zamanında doğru sandığın hatalarınla yüzleşmektir.
"ve ben zamanımı, tüm zamanımın bin katını ve var olan tüm zamanları sana harcamak istiyorum; seni düşünmeye, senin içinde nefes almaya adamak istiyorum."
"Her şeye rağmen bazen inandığım bir şey var: Şayet mutluluktan ölünüyorsa, bu benim başıma gelmeli! Ve ölüme mahkûm olan biri mutluluk sayesinde hayatta kalacaksa, o halde ben yaşayacağım."